2 สิงหาคม 2556 16:00 น.
หอมดอกลำดวน
แทนหทัยเทวษพิเศษพิศาล
อดีตอะดักประจักษ์ประจาน
ประจำจินต์
เคยประพฤติมิชอบระบอบรบิล
มิคิดสดับจะรับจะยิน
เพราะหมิ่นคำ
บ้างก็คึกคะนองผยองกระทำ
วิพากษ์วิจารณ์ประมาณจะชำ-
ระคำสอน
หลงฤดีมิวายขจายขจร
ฉะนี้ก็ยังภวังค์สะท้อน
เสมอมา
ลืมพระคุณประคองสนองอุรา
ประสาทประสิทธิวิทยา
ณ ครานั้น
จึ่งผจงลิขิตอิทิสฉันท์
ระบายกระแสสภาวะอัน
ละอายใจ
เถิดนะผู้ประดิษฐ์ชิวิตวิไล
ผจงจริตพินิจฉัย
อภัยเทอญ
2 สิงหาคม 2556 15:37 น.
หอมดอกลำดวน
อันความรักเปี่ยมในหัวใจข้า
รักบรรดาบทประพันธ์วรรณศิลป์
รักขงเบ้งปรีชารู้ฟ้าดิน
รักนรินทร์ร่ายคำโคลงคร่ำครวญ
รักสุนทรท่านภู่อยู่ไม่ขาด
รักศรีปราชญ์ร้องร่ำเพลงกำสรวล
รักเสียงเร่เห่เรือชมกระบวน
รักรัญจวนเสียงปี่พี่อภัย
รักยอดหญิงสุพรรณกัลยา
รักบุษบาเนื้อทองงามผ่องใส
รักอิเหนาเจ้าชู้อยู่ร่ำไป
รักน้ำใจทานปันเวสสันดร
รักพรหมินทร์อินทราเทวราช
รักเก่งกาจหนุมานชาญสมร
รักทั้งสินสมุทรสุดสาคร
รักสะท้อนสัจจานางกากี
รักระบำโนห์ราช่างน่าพิศ
รักกามนิตเกี้ยวพาวาสิฎฐี
รักพระลักษณ์พระลอเลิศอินทรีย์
รักกินรีลงสรงคงคาลัย
รักฤทธิ์เดชขุนแผนแสนสะท้าน
รักกษัตริย์ใจหาญทุกกาลสมัย
รักทั้งหมดที่กล่าวสักเท่าใด
ก็ยังไม่แน่นหนักเท่ารักเธอ....
หน้าส่วนตัว
3527
