9 มิถุนายน 2545 23:52 น.
หว่ออ้ายหนี่
คิดถึง...
คิดถึงคนที่อยู่ไกล
รู้บ้างไหมคนทางนี้เป็นห่วง
รักนะรักมากมาก..สุดจะหวง
หวงและห่วงก็คือเธอ
เธอรู้หรือเปล่า...บ้างไหม
คนทางนี้...หวง...และห่วงใยอยู่เสมอ
ไม่ใช่แค่..คิดถึง..จนนอน...ละเมอ
แต่คิดถึง....จน...เบลอ...จนป่วย
ก็แค่...คิดถึงมาก
และคงอยากให้เธอคิดถึงด้วย
ถ้าเธอไม่คิดถึงกลับ...ฉันคงป่วย
ก็ป่วยด้วย...และอาจเป็นไข้
อยากให้เธอกลับมายืนตรงนี้ที่เดิม
มาช่วยเติมความฝันที่สวยใส
มาบำรุงหัวใจที่..ท้อ..จนเป็นไข้
มาขจัด..มารร้าย..ของหัวใจที่หมดแรง
มาดูแล...คนอ่อนแอ...ที่ใกล้จะชัก
มาชะงัก...หัวใจ...ที่โดนแกล้ง
มาเป่าคาถา..โอมเพี้ยง..ให้มีแรง
มาช่วยแบ่งความเศร้า...ให้จากไป...ซักที
หน้าส่วนตัว
956
