24 เมษายน 2545 00:43 น.
หว่ออ้ายหนี่
อยากให้เธอ มองหน้าฉัน แล้วคิดถึงวัน ที่มี เพียงเราสอง
นั่งใกล้ชิด อิงแอบ ประคับประคอง นั่งร้องเพลง เราสอง ใต้เงาจันทร์
วันนั้น เธอจำ ได้หรือเปล่า วันที่เรา มีแต่เธอ เธอกับฉัน
ดีดกีต้า แล้วร้องเพลง ไปด้วยกัน เป็นคืนวัน ที่สุขสันข์ สุขฤดี
อยากให้รู้ ว่าฉัน ยังจำได้ ทุกเรื่องราว ทุกความหมาย ในใจนี้
ทุกถ้อยคำ ทุกสำเนียง ที่เคยมี ยังจดจำ สิ่งเหล่านี้ อยู่เรื่อยมา
เธอกระซิบ ข้างหู ว่ารักฉัน ในใจพลัน สั่นหวิว ปลิวเหว่หา
เพียงได้ยิน คำบอกรัก จากวาจา ระทวย ว้าวุ่นขุ่น หมุ่นดวงใจ
เพียงได้ยิน เพียง คำว่ารัก ในใจปลัก สั่นหวิว ปลิวหวั่นไหว
ไม่เคยเตรียม ว่าเธอ พูดความใน ให้หัวใจ ได้เต้นหมุน สั่นละลัว
จบ..
เธอ...จำได้ไหม... ส่วนฉัน...จำได้เสมอ
23 เมษายน 2545 01:55 น.
หว่ออ้ายหนี่
ท่วงทำนอง กระบี่ล้ำ งามวิจิตร
พาใจคิด ตรึกตรอง พองใจหนา
รอคอยเธอ คนดี เมื่อไหร่มา
เป็นคู่ขา ร่ายกระบี่ เสียดสีกัน
22 เมษายน 2545 05:02 น.
หว่ออ้ายหนี่
ท้องฟ้าเวิ้งว้างว่างเปล่า ความเศร้าเหงาใจใครไม่เห็น
ยุทธจักรคราคล่ำน้ำตากระเซ็น ยากลำเข็นเป็นวีรบุรุษควรอดทน(จำไว้นะ)
8 เมษายน 2545 03:36 น.
หว่ออ้ายหนี่
วิ้ววว วิ้วว --- เสียงลมพัด
6 เมษายน 2545 22:19 น.
หว่ออ้ายหนี่
เปิดคลื่น ตื้ดดด ... ตื้ดดดด
สิบหกปีแห่งความหลัง
อ่ะ . . . ไม่ใช่คลื่นนี้
เปลี่ยนคลื่น ตื้ดดด ... ตื๊ดดดด
ไม่ขอเป็นดวงตะวัน แต่จะขอเป็นดาวสักดวง
เล็กเล็กที่ขอบฟ้าเผื่อเธอจะมองเห็น อ๊าาา เพลงนี้แหละ
และในฝันเธอเป็นเช่นไร
อยากจะขออะไรสักอย่าง เล็กเล็กในใจนั้น มีฉันอยู่ได้ไหม
ไม่อาจเป็นดั่งดวงตะวัน
แต่จะขอเป็นแค่ดาวสักดวง เล็กเล็กที่ขอบฟ้าเผื่อเธอจะมองเห็น
และในฝันเธอเป็นเช่นไร
อยากจะขออะไรสักอย่าง
เล็กเล็กในใจนั้น มีฉันอยู่ได้ไหม
ฉันรักเธอ
และฉันจะเป็นให้ดีที่สุด ให้ฉันเป็น ให้เป็นคนนั้นของเธอ
ก็อาจไม่ดีที่สุด (อาจไม่ดีที่สุด) และคงไม่ดีเท่าใคร
ให้รู้ ฉันรักเธอนั่นดีที่สุดแล้ว
ไม่อาจเป็นดวงตะวัน (ไม่อาจเป็นดวงตะวัน)
จะเป็นแค่เพียงแสงเทียน
ช่วยนำทางให้เธอ
จะทำให้อย่างดี
ปล่อยชีวิตเดินทางต่อไป
ก็คงคล้ายฝุ่นในสายลม
เมื่อฉันได้เจอเธอ ชีวิตฉันเปรี่ยนไป
ไม่ได้หวังอะไรมากมาย
ไม่ต้องการเป็นคนยิ่งใหญ่
พอใจในสิ่งนี้
พอใจสิ่งที่เป็น
นั่นดีที่สุดแล้ว
ฟังแล้วอบอุ่นจัง
หน้าส่วนตัว
715
