8 ตุลาคม 2545 23:16 น.
หว่ออ้ายหนี่
ชอบฟังเพลงเศร้าเศร้าในวันเหงา
บอกเล่าเรื่องราวเก่าเก่าเมื่อครั้งหวั่นไหว
ซึมซับความรู้สึกเจ็บปวดลึกลึกข้างใน
ปลดปล่อย...ล่องลอย...อ้างว้าง...ห่างไกล...ไร้จุดหมายในรอยน้ำตา
ทั้งทั้งที่ฟังเท่าไหร่กลับเจ็บช้ำ
แต่ทำไมไม่จำกลับฟังเหมือนเดิมซ้ำซ้ำเรื่อยมา
เพลงเหงาเพลงเศร้าฟังทีไรก็มีเพียงแค่รอยน้ำตา
ที่ไม่อาจมีค่าให้ใครบางคนได้กลับหันมามอง
น้ำตาที่ไหลหลั่งลงบนแก้ม
หน้ามอมแมมเปื้อนแก้ม....ไม่น่ามอง
แต่ยังคงจดจำเรื่องราวเก่าเก่าของเราสอง
ที่ไม่อาจจับจองคล้องใจไปด้วยกัน
ฟังเพลงนั้นเพลงนี้แล้วร้องไห้
คำตอบอยู่ในใจคือเธอใช่ไหมที่ทำร้ายกัน
เสียใจบนรอยเปื้อนของน้ำตาจากฉัน
ไหลทุกวันนะ...เจ้าน้ำตาขี้แยของฉัน...น่ารักจริงๆ เอย
หน้าส่วนตัว
1714
