13 กุมภาพันธ์ 2545 23:31 น.
หว่ออ้ายหนี่
อยากพูดไปว่ารักแต่ไม่กล้า
กลัววาจาที่พูดไปเธอไม่แคร์
ได้เพียงแค่เฝ้ามองเธอคอยดูแล
เพียงหวังแค่ให้เธอนั้นจะเข้าใจ
13 กุมภาพันธ์ 2545 23:02 น.
หว่ออ้ายหนี่
ถ้าคิดว่าคำว่ารักคือการจากไกล แล้วทิ้งให้ฉันอยู่กับความเศร้า
เธอคิดถูกแล้วใช่หรือเปล่า ที่เธอเลือกเขาแล้วทิ้งฉัน
รู้ไหมฉันปวดร้าวแค่ไหน เมื่อหัวใจมีแต่เธอเท่านั้น
ถ้าเรื่องทุกอย่างทำให้เราต้องจบกัน ฉันคงทำได้แค่นั้นคือเสียน้ำตา
13 กุมภาพันธ์ 2545 00:57 น.
หว่ออ้ายหนี่
เข็ดแล้วรักทำให้ผิดหวัง
เข็ดแล้วรักฝังใจคนพ่ายแพ้
เข็ดแล้วรักหลวงลวงคนอ่อนแอ
เข็ดแล้วรักผันแปลไม่แน่นอน
13 กุมภาพันธ์ 2545 00:00 น.
หว่ออ้ายหนี่
อาจไม่เคยบอกว่าคิดถึง
มีแค่แววตาซึ้งซึ้งที่หวั่นไหว
แทนถ้อยคำรู้สึกข้างใน
ว่าลึกลึกไม่เคยมีใครที่จะคิดถึงได้มากเท่า ( เธอ )
7 กุมภาพันธ์ 2545 01:40 น.
หว่ออ้ายหนี่
ไม่อาจจะลบภาพเธอ ที่ยังคงอยู่เสมอในใจฉัน
ยังคงไม่ลืมวันนั้นของคืนวัน ใต้แสงจันทร์เธอเคยกระซิบ ฉันรักเธอ
ตอนแรกไม่เชื่อว่าเธอจะเปรี่ยนไป ทั้งที่ใจยังตอกย้ำชัดเจนเสมอ
อาจเป็นเพราะว่าใจไม่อาจลืมเธอ ได้เพียงหวังให้เธอเจอคนที่ดี