8 ตุลาคม 2550 21:43 น.
หวานใจปลายปากกา
คงไม่ขอ พูดอะไร มากมายนัก
เพราะคำ "รัก" เพียงลมปาก ยากยึดถือ
หากไม่ไหว เพียงประคอง ด้วยสองมือ
ก็หมดสื่อ สารส่ง ให้ลงเอย
คงไม่เอ่ย อ้อนอาลัย ไปกว่านี้
วันแสนดี เก็บในใจ ไว้เฉย - เฉย
แยกทางกัน วันวาน ให้ผ่านเลย
สิ่งเก่าเคย เชยชื่น มอบคืนกัน
และหากวัน หนึ่งใด ใจเริ่มท้อ
ก็เพียงขอ ยืมหน้า มาเข้าฝัน
กล่อมเพลงเพราะ เสนาะหู เคียงคู่จันทร์
ปีเดือนวัน ล่วงเข้า เศร้าคงคลาย
ให้ความพ่าย เตือนตรอง ความหมองหม่น
ให้ความจน ย้ำใจรุด สู่จุดหมาย
ให้ความเจ็บ ความช้ำ ที่กล้ำกลาย
มาละลาย ปรับใจทุกข์ ให้ลุกยืน
จากความช้ำ ระกำทรวง ที่หน่วงหนัก
จากความรัก ที่ทุกข์เข็ญ กลายเป็นอื่น
จากชีวิต ที่แสนจน ทนกล้ำกลืน
จากความขื่น สู่ความฝัน ก่อนฉันมา
สู่อ้อมอก ฟู้ตั้น( Fudan ) ผันชีวิต
หมายลิขิต ป.ตรี ให้มีค่า
ถึงลำบาก จะทนฝืน กลืนน้ำตา
คว้าวันหน้า ที่สดใส มาหมายมอง
6 ตุลาคม 2550 22:49 น.
หวานใจปลายปากกา
ฝากสุนทรกลอนหวานประสานรัก
ฝากมาทักนักฝันกันถ้วนหน้า
อันนามนี้ยังใหม่ในสายตา
ลายปากกาแทนใจมอบให้กัน
------------------------------------------------------------------------------------
หยิบปากกาเขียนความในใจส่วนลึก
เขียนบันทึกเป็นอักษรตอนใจเหงา
เขียนบรรยายความบอบช้ำตำใจเรา
จากคนเก่าที่หัวใจไร้จุดยืน
ทั้งเรื่องราวคราบน้ำตาความว้าวุ่น
กลิ่นไออุ่นความเฮฮาหน้าตาชื่น
อีกหนึ่งบทฝากผ่านฝันทุกวันคืน
พิมพ์ผ่านผืนลายน้ำหมึกจารึกลง
หน้าส่วนตัว
901
