29 พฤศจิกายน 2547 10:00 น.
หลิ่งหลิว
นึกครึ้มอกครึ้มใจใส่สายเดี่ยว
เดินโฉบเฉี่ยวเซ็นเตอร์พอยท์คอยสหาย
คอเว้าลึกคนมองจ้องสบาย
ฉันไม่อายใจถึงจึงขอโชว์
สวมกางเกงเสริมมาดสุดคลาสสิค
ใส่เทคนิคยีนส์ลีวายส์แต่งลายโบ๋
คงมองนึกกี่นิ้วนะสะโพกโต
ไม่ได้โม้ให้ตายดิ้นดินระเบิด
เพราะมีดีจะอวดอายทำไม
หาตั้งใจให้ใครพิศคิดเลยเถิด
เป็นแบบนี้ไม่แคร์มาแต่เกิด
อยากจะเปิดโน่นนี้ที่พอใจ
13 พฤศจิกายน 2547 00:50 น.
หลิ่งหลิว
ยามยากจนข้นแค้นแสนอัตคัต
มีสมบัติชิ้นเดียวเที่ยวเร่ขาย
โรงจำนำร้านของเก่าเข้ามากมาย
แหมน่าอายเมียเก่าเขาไม่แล
หน้าส่วนตัว
833
