31 พฤษภาคม 2545 11:52 น.
หลินจือ
จงเป็นเด็กดีของพ่อแม่
อย่ายอมแพ้กับปัญหาต้องต่อสู้
ตั้งหน้าตั้งตาพากเพียรหาความรู้
เพื่อเชิดชูวงศ์ตระกูลให้ก้องไกล
อย่าไปลองหรือเกี่ยวข้องยาเสพติด
เพราะจะทำให้ชีวิตนั้นหมองไหม้
พ่อแม่อยากเห็นอนาคตลูกที่สดใส
รับไม่ได้ถ้าชีวิตลูกต้องมืดมน
แม้ยามว่างจากการศึกษา
น้องจงหากีฬาที่ชอบมาฝึกฝน
อ่านหนังสือแต่งกลอนแล้วแต่ถนัดของแต่ละคน
อยากให้เยาวชนของชาติไม่ตกเป็นทาสยา
29 พฤษภาคม 2545 15:40 น.
หลินจือ
เมื่อเธอหมดรักจะให้ฉันทำอย่างไร
ฝืนกันไปก็ไม่ทำให้เธอนั้นรักฉันได้
ฉันก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไป
มีหัวใจ มีน้ำตา แต่ไร้ค่าสำหรับเธอ
ขอตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อจะลืมเขา
สลัดความเศร้าและคิดถึงเขาทีละน้อย
หาอะไรทำเพื่อควบคุมใจมิให้ล่องลอย
เลิกรอคอยลมๆแล้งๆว่าเขาจะกลับมา
ฉันเลือกทางออกด้วยวิธีนี้
เผื่อคนดีจะเห็นค่าฉันขึ้นมาบ้าง
ขอขอบคุณที่เป็นแรงให้ฉันเกิดความพยายาม
ได้ทุกอย่างเป็นสิ่งของ...ยกเว้นใจเธอ
29 พฤษภาคม 2545 13:26 น.
หลินจือ
อยากข่มตาเพื่อนอนให้หลับ
แต่ใจกับกระสับกระส่าย
ดิ้นรนเหมือนคนใกล้จะตาย
ข่มขืนใจให้หลับแต่....กับไม่ได้ผล
อยากรู้จะมีใครเหมือนเราบ้าง
ตีสองตีสามยังหาวิธีหลับไม่ได้
อ่านหนังสือ...ดูทีวีก็ไม่ช่วยอะไร
จะมีทางไหน...ทำให้หลับคิดหาวิธี
ลุกมาหาของเหลือเหลือเพื่อจะกิน
เผื่อท้องอิ่มอาจทำให้หลับได้
พอท้องอิ่มเท่านั้นก็เผลอหลับไป
คนข้างบ้าน...เรียกเท่าไรไม่ตื่นสักที
28 พฤษภาคม 2545 11:05 น.
หลินจือ
ทุกคนเกิดมาก็อยากเป็นลูกคนรวย
อยากจะสวยหล่อกันทั้งนั้น
แต่ความโชคดีมันไม่ตกมาถึงฉัน
หวังเพียงแต่ละวันมีข้าวกินก็เพียงพอ
ไม่มีสิทธิ์คิดฝันเป็นลูกใคร
เพราะคิดไปก็ได้แค่เพียงฝัน
ยังไม่รู้ว่าพ่อแม่ที่แท้จริงเป็นใครกัน
ชีวิตฉันไม่มีสิทธิ์เลือกอะไร
แม้เป็นลูกตาสีตาสาก็พอใจ
ขอแค่ได้มีพ่อแม่เหมือนคนอื่นเขา
ถึงไม่รวยขอแค่เป็นพ่อแม่ที่แท้จริงของเรา
ที่ฉันเฝ้ารอคอยมาแสนนาน
หน้าส่วนตัว
1146
