4 กุมภาพันธ์ 2545 08:38 น.
หลินจือ
สายรุ้งหลากสีดูช่างสวยงาม
ม่วงคู่ครามตามน้ำเงินสีอื่นเรียงต่อกัน
เปรียบเหมือนเธอกับเขาคนนั้น
ใกล้ชิดกันทุกคนมองว่างดงาม
ฉันคงเหมือนสีน้ำเงินของรุ้งงาม
เพราะมีสีครามเช่นเขามาขวางกั้น
สีม่วงอย่างเธอกับน้ำเงินอย่างฉันจึงห่างกัน
ไม่มีวันที่ฉันจะได้อยู่เคียงข้างเธอ
1 กุมภาพันธ์ 2545 12:57 น.
หลินจือ
ฉันคงเหมือนดอกหญ้าที่ขึ้นอยู่ริมทาง
จะหยิบจะขว้างไม่เคยคิดอะไร
เมื่อยามเธอชอบก็หยิบเข้ามาใกล้
เบื่อก็โยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
คงไม่มีใครเอาดอกหญ้ามาปักแจกัน
เพราะว่ามันไร้ค่าไม่มีความหมาย
ไม่เหมือนดอกกุหลาบซึ่งมีสีอยู่มากมาย
ต่างก็หมายจับจอง...เป็นของตน