11 มกราคม 2545 18:00 น.
หลินจือ
ความผันแปรเริ่มจากตัวเธอก่อน
เป็นฝ่ายถอนตัวและใจไปจากฉัน
คำมั่นสัญญาที่เราสองมีให้กัน
ก็เป็นอันจบลงเพราะตัวเธอ
เมื่อหมดใจให้กันก็ขอใจฉันคืน
เผื่อคนอื่นเขาจะมองเห็นคุณค่า
รับรองการจากครั้งนี้จะไม่มีน้ำตา
ถึงเวลาต่างคนก็ต่างไป
11 มกราคม 2545 14:24 น.
หลินจือ
มองคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่ง
เสียงนั้นช่างวังเวงและเงียบเหงา
เหลียวมองรอบข้างไร้คนเคียงข้างเรา
ใจยิ่งเศร้ามีความเหงาเคียงข้างกาย
ดวงอาทิตย์เมื่อลาลับขอบฟ้า
ถึงเวลาก็กลับขึ้นมาใหม่
เหมือนเรายามนี้เฝ้ารอใคร
รู้ว่าไปไม่กลับก็ยังรอ..
9 มกราคม 2545 10:19 น.
หลินจือ
เด็กน้อยวัยเล่นวัยซนวัยสดใส
ที่ใครใครเปรียบไว้กับผ้าขาว
ตาใสซื่อประกายเป็นแวววาว
ประดุจดาวจรัสแสงกลางนภา
พ่อ-แม่เลี้ยงดูด้วยความรัก
เฝ้าฟูมฟักจนหนูนั้นเติบใหญ่
ให้วิชาความรู้และห่วงใย
เหนื่อยแค่ไหนพ่อแม่ก็ยอมทน
วันเด็ก..นี้หนูอวยพรให้ทั้งสองท่าน
และสาบานจะทำดีไม่เหลวไหล
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิในที่นี้และแดนไกล
บันดาลให้พ่อแม่รักหนูตลอดกาล...
หลินจือ กะ เข็มทอง
8 มกราคม 2545 09:50 น.
หลินจือ
วันนั้นที่เธอเดินจากฉันไป
เพราะอะไรคนที่เลือกไม่ใช่ฉัน
หรือไม่ดีไม่สวยก็บอกกัน
เพราะฉันนั้นมาช้าไปก็บอกมา
มาวันนี้เธอกลับมาพร้อมขอโทษ
อย่าได้โกรธและพร้อมขอเริ่มใหม่
อยากบอกเธอว่าเธอมาช้าเกินไป
เพราะหัวใจคุ้นเคยไม่มีเธอ....