21 ธันวาคม 2544 17:02 น.
หลินจือ
เธอท้อแท้หมดกำลังใจมาจากไหน
จงนึกไว้ว่ามีฉันอยู่ตรงนี้
ขอเป็นกำลังใจให้เธอนะคนดี
ทุกนาทีจะมีฉันเคียงข้างเธอ
ขอเธอมีใจและคิดที่จะสู้
คนที่อยู่ข้างเธอพร้อมเสมอ
ไม่หวังครอบครองใจหรือกายเธอ
ได้พร่ำเพ้อ หลงละเมอ ก็เพียงพอ
21 ธันวาคม 2544 14:09 น.
หลินจือ
ถามเธอตรงตรงว่ารักฉันบ้างไหม
คำตอบที่ได้คือเฉยเฉย
เจ็บปวดนักกับกริยาที่เฉยเมย
ไม่น่าเลยไม่น่าถามให้ช้ำใจ
อยู่กับความไม่รู้คงไม่เจ็บขนาดนี้
เราคงมีความสุขดังใจหวัง
เจอคำตอบย้ำเตือนให้ตื่นจากภวังค์
ภาพความหลังที่วาดไว้มลายลง
21 ธันวาคม 2544 08:24 น.
หลินจือ
ตะวันบอกเวลาของวันใหม่
ความสดใสเริ่มมาเยือนกันอีกครั้ง
ผู้ที่ท้อแท้หมดสิ้นซึ่งกำลัง
ลืมความหลังและจงตื่นพร้อมตะวัน
หน้าส่วนตัว
730
