23 มกราคม 2545 16:19 น.
หลินจือ
รักเธอเพราะใจอยากจะรัก
ไม่มีใครบังคับให้รักจนลุ่มหลง
รักเธอเพราะเธอน่ารักกว่าทุกคน
ไม่หวังผลว่าเธอจะรักกลับคืนมา
รักเธอเพราะความเป็นเธอ
แม้ว่าเจออุปสรรคสักเพียงไหน
จะขอยึดมั่นรักเธอไม่เสื่อมคลาย
ไกลแสนไกลไม่ไหวหวั่นยึดมั่นเพียงเธอ
23 มกราคม 2545 12:28 น.
หลินจือ
ฝนที่หลงฤดูอยากบอกนึกถึงใครบางคน
ใจสับสนเหมือนฤดูกาลที่แปรผลัน
เดี๋ยวร้อนฝนหนาวคลุกเคล้ากัน
จิตใจฉันแปรเปลี่ยนตามฤดูกาล
ในยามนี้จิตใจที่หมองเศร้า
เหมือนฤดูหนาวที่กำลังผ่านพ้นไป
บางครั้งร้อนรนอยากพบหน้าคนที่จากไป
ร้อนทั้งใจกายคล้ายฤดูร้อนจะมาเยือน
23 มกราคม 2545 09:21 น.
หลินจือ
มาพบเธอยอมรับว่าใจหวั่นไหว
เผลอมอบใจกับคำหวานทุกที
เพียงไม่นานถูกสลัดทิ้งอย่างไม่ใยดี
เจ็บช้ำแบบนี้เหมือนเดิมอยู่เรื่อยไป
อยากถอดใจโยนทิ้งไกลๆตัว
ไม่ต้องกลัวจะเผลอมอบให้ใคร
ไม่ต้องกลัวจะพบกับความหวั่นไหว
ไม่มีใจจะได้ไม่เสียน้ำตา
14 มกราคม 2545 11:16 น.
หลินจือ
ไม่รู้ว่าเป็นคำสาบหรือเวรกรรม
และไปทำผิดมาแต่ปรางไหน
หรือชาติที่แล้วชอบแย่งของ ของใคร
จึงทำให้ชาตินี้โดนแย่งคืน
ขอก้มหน้ารับกรรมในชาตินี้
ชาติหน้ามีหรือไม่ยังสงสัย
จะไม่ขอแย่งของ ของใคร
ชาติไหนไหนไม่ขอทำกลัวกรรมตาม
11 มกราคม 2545 18:00 น.
หลินจือ
ความผันแปรเริ่มจากตัวเธอก่อน
เป็นฝ่ายถอนตัวและใจไปจากฉัน
คำมั่นสัญญาที่เราสองมีให้กัน
ก็เป็นอันจบลงเพราะตัวเธอ
เมื่อหมดใจให้กันก็ขอใจฉันคืน
เผื่อคนอื่นเขาจะมองเห็นคุณค่า
รับรองการจากครั้งนี้จะไม่มีน้ำตา
ถึงเวลาต่างคนก็ต่างไป
หน้าส่วนตัว
927
