หน้าส่วนตัว
เป็นเพียงความอ่อนไหวเมื่อใกล้กัน
เฝ้าแอบเพ้อแอบฝันใจหวั่นไหว
จะบอกเธอให้รู้ได้อย่างไร
เขาเป็นใครใครก็รู้ว่าคู่เธอ
ทำได้เพียงเก็บเอาไว้อยู่ในอก
ไม่อาจยกความในไปเสนอ
ขื่นเราบอกออกไปใจคงเก้อ
เก็บไว้เพ้อฝันต่อก็พอกัน
ขอเอาบุญเคยทำช่วยนำหนุน
เป็นต้นทุนก่อร่างค่อยสร้างสรรค์
เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่ให้ได้กัน
เป็นคู่ขวัญคู่เรือนไม่เคลื่อนคลาย
ชาตินี้ขอเพียงมองไม่ข้องเกี่ยว
ไม่ลดเลี้ยวเกี่ยวดองป้องหมั้นหมาย
เป็นเพียงเพื่อนเพียงมิตรอยู่ชิดกาย
ไม่มากมายที่มอบให้แคไมตรี
930
