เป็นเพียงความอ่อนไหวเมื่อใกล้กัน เฝ้าแอบเพ้อแอบฝันใจหวั่นไหว จะบอกเธอให้รู้ได้อย่างไร เขาเป็นใครใครก็รู้ว่าคู่เธอ ทำได้เพียงเก็บเอาไว้อยู่ในอก ไม่อาจยกความในไปเสนอ ขื่นเราบอกออกไปใจคงเก้อ เก็บไว้เพ้อฝันต่อก็พอกัน ขอเอาบุญเคยทำช่วยนำหนุน เป็นต้นทุนก่อร่างค่อยสร้างสรรค์ เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่ให้ได้กัน เป็นคู่ขวัญคู่เรือนไม่เคลื่อนคลาย ชาตินี้ขอเพียงมองไม่ข้องเกี่ยว ไม่ลดเลี้ยวเกี่ยวดองป้องหมั้นหมาย เป็นเพียงเพื่อนเพียงมิตรอยู่ชิดกาย ไม่มากมายที่มอบให้แคไมตรี