24 กรกฎาคม 2547 15:32 น.

กลอนรัก

อยู่ก็หายหน้าไป
รู้ไหมทำให้ใจใครบางคนไหวหวั่น
อยู่ก็ทำเป็นไม่ทักกัน
หรือว่าเธอกำลังเปลี่ยนไป
เธอคงเจอคนอื่นที่ดีกว่า
ฉันมันเลยไร้ค่าไร้ความหมาย
เอาซิ..เชิญเลยถ้าเธออยากไป
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้เพียงลำพัง
แต่ขอสักอย่างได้ไหม
ขอคำอธิบายและเหตุผล
กับการที่เธอทิ้งใครสักคน
ให้จมอยู่กับคราบน้ำตา
เสียดายวันเวลาที่เลยผ่าน
เสียดายความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้
เสียดายสิ่งใดไม่เท่าเสียใจ
เมื่อรู้ว่าคนที่แย่งเธอไปคือคนใกล้ตัว

ไหนบอกจะโทรมาหา ไหนล่ะสัญญาที่มีให้ฉัน
ปล่อยให้คอยอยู่ทุกวัน แต่เธอก็ไม่โทรมา
รู้ป่ะการรอคอยมันทรมารแค่ไหน
รู้บ้างไหมระหว่างที่เธอหายไปใจฉันมันเซ็ง

ฝากแสงแดด สายลม ท้องฟ้า
วานบอกเธอว่ามีคนคิดถึง
ฝากความเหงาความเศร้าคนึง
ไปบอกให้ถึงนะสายลม
เธอคงไม่รูว่าฉันคนนี้
แอบชอบเธอมานานแค่ไหน
เธอไม่รักไม่รู้ไม่เป็นไร
ขอแค่ฉันได้อยู่ใกล้เธอก็พอ

ความจริงคือที่ผ่านมา
ในใจของเธอมีแต่เขา
ที่ผ่านมาไม่มีคำว่าเรา
ที่ผ่านมามีการหลอกลวง
ที่เธอเข้ามาทำดีกับฉัน
เพราะเธอทะเลาะกับเขาใช่ไหม
พอเธอเข้าใจกับเขาได้
ฉันก็หมดความหมายในทันที
เธอบอกฉันเป็นไดแค่น้องสาว
ที่ผ่านมาระหว่างเรามันไม่ใช่
แต่ไม่ต้องบอกหรอกนะว่าฉันดีเกินไป
เธอบอกว่าเสียใจและจะขอไปอง
มันจะสายไปไหม มาบอกอะไรตอนนี้
ถึงยังไงฉันก็เจ็บอยู่ดี
ที่โง่งม หลงรักเธอมานาน

ขอให้ความคิดถึง
ว่ายข้ามบึงความห่างเหิน
ระยะทางจะห่างแต่ไม่เกิน
ที่หัวใจจะเดินทางไปหากัน
เธออาจจะลืมไปบ้าง
ระหว่างทาง ณ ฟ้าฝั่งนั้น
อาจมีใครผ่านมาเจอ มาผูกพัน
มีเพียงรักเท่านั้นเป็นเกราะที่มั่นคง

พยายามจะเข้าใจ
ความเป็นไปในสายตาคู่นั้น
บางครั้งฉันสัมผัสถึงแววตาความผูกพัน
บางคร้งกลับเงียบงันจนฉันไม่เข้าใจ
ไม่อยากจะคาดเดา
เพราะความเป็นเรานั้นทำให้ฉันหวั่นไหว
เป็นแค่น้องเป็นแค่เพื่อนที่รู้ใจ
หรือเป็นแค่คนห่างไกลบังเอิญมาพบกัน
อย่าปล่อยให้ฉันคาดเดาเอาเอง
คำตอบมันวังเวงเกินไปสำหรับฉัน
เธอก็รู้ว่าใครที่ใจฉันผูกพัน
อยู่ที่เธอเท่านั้นให้ฉันสำคัญเพียงใด