5 ธันวาคม 2548 15:59 น.
หลักไม้เลื้อย
สองมือโอบอุ้มชุ่มจิต
สองมือจูงลิขิตชีวิตลูก
สองมือเหนี่ยวรั้งทำผิดถูก
สองมือพันผูกลูกเรื่อยมา
พ่อจ๋าลูกผิดที่ห่างพ่อ
พ่อจ๋าอย่าพ้อลูกเลยหนา
พ่อจ๋าลูกทำงานเหนื่อยกายา
พ่อจ๋าจะหาเวลาไปเยื่อมเยือน
วันนี้หรือวันไหนก็รักพ่อ
วันนี้มีพ่อคอยเฝ้าเตือน
วันนี้หรือวันไหนไม่ร้างเลือน
คำย้ำเตือนของพ่อลูกยังจำ
5 พฤศจิกายน 2548 14:29 น.
หลักไม้เลื้อย
ท้องฟ้าเบิกกว้างในใจฉัน
สร้างสัมพันธ์กระชับชิดเสน่ห์หา
มีเธออยู่เคียงข้างไม่ห่างตา
ทุกเวลามีเราทั้งสองคน
ท้องฟ้าบิดเบือนเชือดใจฉัน
ลบล้างความสัมพันธ์เสน่ห์หา
จากกันไปลาลับไม่กลับมา
ทุกเวลาบัดนี้ไม่มีเธอ
เคยพร่ำบ่นพร่ำหาว่าคิดถึง
ห้วงคำนึงในรักเคยเสนอ
เธอผันแปรเปลี่ยนผันวันแรกเจอ
สุดระเมอเพ้อหาวันลาไกล
14 กันยายน 2548 16:32 น.
หลักไม้เลื้อย
ฟ้าคำรามฝนพิโรธโกรธใยเล่า
วานบอกกล่าวให้รู้จะได้ไหม
ทุกวันนี้ก็เจ็บปวดในหัวใจ
อุทกภัยคอยตอกย้ำความยากจน
อ้ายพวกบ้าชอบตัดไม้ทำลายเผา
พวกมัวเมาบ้าอำนาจไม่ขัดสน
"กูจะเอาใครไม่เกี่ยวเดี่ยวมึงโดน
น้ำจะท่วมแดดจะเผากูสิใหญ่"
ช่างอวดอ้างอำนาจบารมีนัก
คอยฟูมฟักสิ่งผิดที่หลงไหล
"กูมีเงินจะฟัดหัวไม่ใส่ใจ
จะทำไมเรื่องของกูสูไม่เกี่ยว"
เห็นน้ำตามนุษย์สุดสังเวท
อุบัติเหตุอุทกภัยช่างร้ายเหลือ
ไม่มีแล้วทุกสิ่งทเคยจุนเจือ
คงแค่เหลือน้ำตาเราที่เศร้าใจ
21 กรกฎาคม 2548 15:58 น.
หลักไม้เลื้อย
คิดว่าก้าวเดินออกมาไกลแล้วนะ
สุดกู่ที่จะกลับไปคืนแล้ว
ลืมไปเลยว่าเคยมึความรู้สึกที่ดีให้กับใครคนหนึ่ง
ลืมไปแล้วว่าเคยได้รับความเจ็บปวดจากเธอมาแค่ไหน
แล้ว จู่ ๆ เธอก็กลับมาสร้างความในใจอีกครั้ง
มาสานความสัมพันธ์ใหม่กับความรู้สึกใหม่
แปลกใจไม่ใช่น้อยที่เป็นเธอ
ยังมีคำพูดที่หวานหูเหมือนเดิม
แต่เธอมาพร้อมความสวยงามในเรือนร่าง
ถึงแม้ว่าจะพูด "ครับผม"ก็ตาม
เธอก็ยังเป็นเธอที่มาสร้างสิ่งแปลกใหม่ให้ฉันแปลกใจเสมอ
"อยู่ในใจเสมอ" พูดให้ฉันได้ความรู้สึกมากเลย
ก็จะลองอีกสักครั้งกับความรู้สึกเก่าแต่สถานะภาพใหม่
ที่ไม่ใช่คนที่เคยรัก..แต่เป็นแค่น้องสาวในร่างน้องชาย
30 มิถุนายน 2548 16:25 น.
หลักไม้เลื้อย
ท้องฟ้าลาร่ำช้ำจิต
คลื่นลิขิตลำนำคำหวาน
ฟ้าฝนดลใจพรมประทาน
ตำนานอาเพทเหตุลวง
ดินถล่มฟ้าทะลวงบ่วงพิฆาต
สบประมาทคำหวานที่แดนสรวง
คำสาบานต่ออาเพทเป็นเหตุลวง
คำห่วงหวงสองเราเคล้าน้ำตา
ขอได้โปรดโสตประสาทอันกึกก้อง
สร้างทำนองพ้องจิตพิษอิจฉา
ให้เราสองร่วมชู้คู่นินทรา
แต่ทำไมโลกมายาจึงสร้างเธอ (ทำไม่ต้องมีเขาเข้ามาเกี่ยวด้วย)