2 มกราคม 2550 14:49 น.
หลักไม้เลื้อย
ฟังข่าวน่าเศร้าเข้าปีใหม่
เจ็บใจปวดร้าวเศร้านักหนา
เมื่อเขาเอาใครที่ไหนมา
ตอกย้ำช้ำอุราแสบทั้งทรวง
บอกว่าไปกรุงไม่ยุ่งหญิง
จะแนบอิงนวลน้องอย่าได้ห่วง
จะซื่อสัตย์และรักไม่หลอกลวง
จะไม่ควงหญิงใดให้ช้ำตรม
นี่หรือว่าคำชายบอกรักมั่น
ไม่นานนักแปรผันแสนขื่นขม
ปีใหม่หรือปีเก่าเศร้าระทม
อยู่กับตมที่เหม็นเน้นจริงใจ
16 สิงหาคม 2549 16:43 น.
หลักไม้เลื้อย
หากมีใครถามกับฉัน
เจ็บไหม...เมื่อถึงวันไม่มีเขา
รู้สึกยังไงกับเรื่องเก่า เก่า
กี่ร้อยล้านความเศร้า
ที่รีบเอาไว้ในใจคนเดียว
.....จะตอบออกไปว่า.....
อาจมีบางเวลาที่แอบเหงา
ใจลอยคิดถึงเรื่องเก่า เก่า
เจ็บเหลือทนจนใจเศร้า
เข้าใจเขาที่ทำร้ายเรา
.........เขาไม่ได้ตั้งใจ....(จริง จริงนะ)
แล้วจะร้องไห้ไปไยเล่า
ก็ว่าเขาไม่ตั้งใจ
จะแอบร้องไห้ไปทำไม
ก็รู้ว่าใจเขาไม่จริงจัง
25 เมษายน 2549 16:45 น.
หลักไม้เลื้อย
พลิ้วพลิ้วสายลมพัดความอ่อนไหว
พลิ้วพลิ้วสายลมไล้ความขื่นขม
เสียงอู้อู้สู่ดวงใจอันระทม
แค่เสียงลมที่หวนป่วนน้ำตา
ฝนตกซ้ำให้ช้ำในดวงจิต
โลกลิขิตความเจ็บปวดรวดหนักหนา
ขอให้เจ็บอย่างเดียวดายวายชีวา
ไม่ต้องมาโหมกระหน่ำซ้ำเติมเลย
ว่าความรักปักชนักในใจฉัน
ชั่วคืนวันผันแปรแค่เฉลย
ว่าฉันผิดคิดร้ายเล่าเธอเอย
เหมือนเชลยถูกประหารกลางดงปืน
ถึงแม้เจ็บจะยืนหยัดให้แข็งแกร่ง
แม้นอ่อนแรงก็จะแกร่งแม้แรงฝืน
จะลุกขึ้นเพื่อต่อสู้ให้ยั่งยืน
ลมจะพัดฝนจะฝืนก็จะยืน....เพื่อตัวเอง....
13 เมษายน 2549 09:41 น.
หลักไม้เลื้อย
นั่งฟังเพลงบรรเลงของแม่จิตร
คำนึงนิจ"คิดถึง..เมื่อคิดถึง"
เฝ้าครวญหาพารำพันใจคะนึง
ดาวดึงส์สุดปลายฟ้าพาวิญญาณ
จากลาไกลไปลาลับไม่กลับโลก
แสนเศร้าโศกวิโยคใจในสังขาร
เธอลาลับแก้วใจไปเนินนาน
ปล่อยฉันให้ทรมานยามเหงาใจ
คิดถึงเกิดขึ้น..เมื่อคิดถึง
เฝ้ารำพึงถึงเสมอไม่รู้หาย
เคยอิ่มอุ่นอกแนบชิดเคียงกาย
กลับเปล่าเปลี่ยวเดียวดายทุกวี่วัน
จะระลึกถึงเสมอไม่แปรเปลี่ยน
จะพากเพียรสิ่งที่สร้างให้คงมั่น
จะมีเธอมีฉันทุกเชื่อวัน
จะเป็นกันและกันทุกชาติไป
ขอวิญญาณที่ห่วงหวงไปที่ชอบ
สิ่งที่เคยหมายมอบจะกอบให้
จุดประสงค์เคยสั่งดั่งตั้งใจ
จะไม่ให้หมองช้ำน้ำตาริน
9 เมษายน 2549 16:42 น.
หลักไม้เลื้อย
ณ จุดเริ่มต้น....
เหมือนหลุดพ้นให้มาต่อสู้
สร้างกายสร้างใจไว้เชิดชู
หวังให้สู้กับชะตาที่อ้ารอ
ณ จุดผกผัน....
มีแข่งขันสรรสร้างกันจริงหนอ
ยกคำหวานเป่าลมหูพูดป้อยอ
คอยสอพลออ้อล้อต่อเจ้านาย
ณ จุดสุดท้าย..ของปลายชีวิต
ไม่มีใครลิขิตขีดเขียนได้
ทำกรรมดีได้ดีมีถมไป
จะ...อะไร...กับชะตาชีวิตคน