30 มิถุนายน 2551 11:34 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
ข่าวร่ำลือว่าเรานั้นเจ้าชู้
ที่ฟังดูมีแต่เรื่องเสียหาย
หาว่าแอบหนีเที่ยวควงแขนชาย
ที่เห็นนั้นพี่ชายใช่แฟนกัน
ไม่เคยหว่านเสน่ห์ให้ใครหลง
สุดงวยงงกับคำกล่าวคนเหล่านั้น
หาว่าโทรคุยกับชายไม่เว้นวัน
ที่เห็นนั้นคุยงานใช่จีบใคร
เจอเพื่อนกันยิ้มให้ผิดด้วยหรือ
คนนับถือคุยกันผิดตรงไหน
ว่าเราเป็นวันทองมีสองใจ
ว่าเสียหายเราก็อายชาวประชา
อันพวกคนนินทาว่าเสียหาย
เจอเมื่อไรจะตบซ้ายและต่อยขวา
หมัดเข่าศอกใส่ให้ครบจบตำรา
จะฟาดซ้ายบ่ายขวาเหมือนสาวแต
เรื่องดีๆไม่มีใครสนใจเชื่อ
ช่างน่าเบื่อน่าอายเหลือใจแท้
ไม่อยากฟังชาวบ้านปากตำแย
ปล่อยเป็นแค่เสียงหมาเห่าไม่อยากฟัง
30 มิถุนายน 2551 11:21 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
ผู้คนมากมายในโลกนี้
ล้วนแต่มีมิตรเคียงคู่ดูสุขสันต์
มีเพียงเราปวดร้าวทุกคืนวัน
เพื่อนเอ๋ยเพื่อนหักหลังกันได้ลงคอ
แต่ก่อนนี้มีเพื่อนรักปักดวงจิต
เป็นคู่คิดคู่ใจไว้หยอกล้อ
เพื่อนเอ๋ยเพื่อนใยทำเราได้ลงคอ
ปล่อยเราท้อระทมอยู่เดียวดาย
บอกมาเถิดผิดอะไรในตัวฉัน
ใยหลีกลี้หนีกันผันหน้าหาย
คำสัญญาเพื่อนกันจนวันตาย
วันนี้มันไปไหนแล้วเพื่อนรัก
หากเราผิดไหนเลยจะเฉยไว้
จะขอโทษเพื่อนได้ไม่หาญหัก
แต่วันนี้เพื่อนทำเจ็บใจยิ่งนัก
คำเพื่อนรักไม่อาจหายด้วยน้ำตา
24 มิถุนายน 2551 12:11 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
สุนทรภู่ยอดนักปราชญ์ศาสตร์ศิลป์ศรี
รัตนกวีศรีสยาม
ชนทั่วแคว้นเลื่องลือระบือนาม
ทั่วเขตคามกล่าวขวัญท่านสุนทร
นิราศท่านไพเราะเสนาะจิต
สุภาษิตลิขิตคำไว้พร่ำสอน
พระอภัยสินสมุทรสุดสาคร
รวมประสานนิทานกลอนไว้สอนใจ
สดุดีครูกลอนสุนทรภู่
ท่านเป็นครูปราชญ์กวีสี่สมัย
บทกลอนท่านแต่งเพื่อจรรโลงใจ
ผลงานท่านสถิตในหทัยชน