3 พฤษภาคม 2551 10:21 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
เห็นรูปเธอยามใดใจหลงเพ้อ
หลงรักเธอเพ้อพร่ำรำพันหา
ดังมีมนต์ซ่อนในสองแววตา
สุขอุรายามได้มองรูปเธอ
รอยยิ้มเธองดงามเกินใครไหน
มองยามใดใจติดตรึงซึ้งเสมอ
ใบหน้างามเกินใครที่พบเจอ
หลงละเมอเพ้อพร่ำคำจำนรร
แอบบอกรักเธอไปตั้งหลายครั้ง
เหมือนตกในห้วงภวังค์นั่งนอนฝัน
แอบบอกเธอคิดถึงเธอทุกวัน
รอสักวันเธอนั้นบอกรักมา
เธอดูดีดังใครหลายคนฝัน
เธอจะเป็นอย่างฉันบ้างไหมหนา
พูดเพ้อพร่ำคำรักเอ่ยวาจา
เพ้อคำรักดังคนบ้ากับรูปเธอ
2 พฤษภาคม 2551 08:01 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
ทุก-ทุกสิ่งที่เธอมอบแด่ฉัน
เธอทำให้ทุกคืนวันมีความหมาย
เธอโอบกอดแนบสนิทชิดเรือนกาย
ยิ่งช่วยสื่อความหมายสองใจเรา
บางทีเราไม่เข้าใจกันบ้าง
แต่เธอคอยอยู่เคียงข้างเวลาเหงา
ดูแลกันใต้แสงจันทร์ลมพัดเบา
ดั่งสํญญาจะมีเราชั่วชีวา
คอยแนะนำแต่สิ่งที่ดีให้
ยามท้อใจเห็นหน้าเธอลอยบนฟ้า
เธอยังอยู่ในใจไม่จากลา
แม้นิทราหลับตายังพบเธอ
เธอคนดีคอยส่งรักส่งใจให้
เทียวมาเคาะประตูใจอยู่เสมอ
เธอรู้ไหมหัวใจมีเพียงเธอ
ผู้หอบรักมาเสนอต่อดวงใจ
เธอเป็นเจ้าของใจดวงน้อยนิด
แต่ชีวิตฉันฝากใส่มือเธอไว้
รักเธอมากแสนรักยิ่งเกินสิ่งใด
เธอรู้ไหมใจฉันเป็นของเธอ
2 พฤษภาคม 2551 07:53 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
เหม่อมองฟ้าเห็นดาวดวงนั้นไหม
มันสว่างสดใสเหมือนใจฉัน
ความรักเธอเปรียบเป็นเช่นแสงจันทร์
ส่องประกายสู่ใจฉันพลันสดใส
ฉันรักเธอมากเกินดาวบนฟากฟ้า
รักเธอมากยิ่งกว่าสิ่งใดไหน
วันคืนผ่านหมุนเวียนเปลี่ยนเรื่อยไป
ใช่จะทำให้หัวใจเราเปลี่ยนตาม
จะรักเธอไม่ว่าเธอเป็นแบบไหน
ฉันเป้นใครไม่อยากให้เธอถาม
ฉันรักเธอที่ใจเธองดงาม
จะติดตามรักเธอชั่วนิรันดร์
แม้เวลาหมุนไปใจไม่เปลี่ยน
จะวนเวียนตามรักเธออยู่เช่นนั้น
เกิดชาติไหนขอให้เราได้รักกัน
ตามสัญญารักมั่นของสองเรา
จากนี้ไปมีเราเพียงเท่านั้น
จะรักกันตราบกายาถูกไฟเผา
แม้ไร้ร่างจะมีรักตามเป็นเงา
ชั่วนิรันดร์จะมีเราตลอดไป
2 พฤษภาคม 2551 07:45 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
ขอบเธอที่เคียงข้างร่วมทางฝัน
นำพาฉันเดินผ่านความยากแค้น
เราพบกันวันฐานะเราคลอนแคลน
กระเบ๋าแบนเงินสักบาทไม่ติดมา
มีเพียงรักประคองใจให้บากบั่น
มีเธอเป็นความฝันให้ไขว่คว้า
รักกันมากแต่เธออยู่ใกลตา
รู้แล้วว่ารักใครไม่ง่ายเลย
บทพิสูจน์ความรักจากฟากฟ้า
ขีดชะตาคำรักที่เอื้อนเอ่ย
เส้นทางรักทางฝันรอลงเอย
แต่ความรักไม่เคยไม่มีมาร
บ่อยครั้งเราไม่เข้าใจกันไปบ้าง
ทะเลาะกันบางครั้งเกือบหักหาญ
เปิดศึกกันเกือบตายแทบวายปราณ
แต่ผ่านไปไม่นานก็คืนดี
ฟ้าประทานความลำบากให้คนสู้
ส่งเธอมาเคียงคู่จนวันนี้
ความรักเอยงดงามดังมณี
ขอศรัทธารักนี้ชั่วนิรันดร์