30 พฤษภาคม 2551 10:07 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
เสียงเปียโนแว่วสำเนียงเพลงแห่งรัก
เหมือนส่งเสียงทายทักความคิดถึง
เลื่อนนิ้วไปหัวใจยังคำนึง
เฝ้าคิดถึงแต่คนรักหนักดวงใจ
โอ้ตัวเราเป็นได้ถึงเพียงนี้
เธอคนดีจะรู้ใจเราไหม
ฝากเสียงเพลงละลิ่วผ่านสายลมไพร
ให้เขารู้ความนัยในรักเรา
เพลงรักเอยกังวานซาบซ่านจิต
ลดจังหวะอีกนิดเล่นเพลงเหงา
เพลงรักเธอเล่นไปเพราะไม่เบา
ไม่อยาเล่นแล้วเพลงเศร้ากลัวเหงาตาย
ถัดลงมาเพลงอมตะบีโทเฟ่น
กรีดนิ้วเล่นโน๊ตเพลงสื่อความหมาย
ลมดึกพัดหนาวสั่นสะท้านกาย
สื่อความหมายหัวใจยังมีรัก
หยาดเพชร...มณีพลอย
30/05/2551
30 พฤษภาคม 2551 09:07 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
ยามกอดหมอนเหมือนกอดเธอไว้แนบชิด
เหมือนชีวิตฉันขาดเธอไม่ได้
ทุกวันคืนคิดถึงเธอเพ้อร่ำไป
แม้ตัวไกลหัวใจยังห่วงกัน
เธอจ๋าเธอคิดถึงฉันบ้างไหม
หลับตาลงเห็นดวงใจอยู่ในฝัน
ได้ยินเสียงทุกทีที่คุยกัน
วันทั้งวันไม่กินข้าวก็อิ่มใจ
เพียงเธอบอกห่วงใยใจสุขล้น
ดวงกมลล่องลอยไปถึงไหน
ยามมองฟ้าเห็นหน้าเธอทุกครั้งไป
อยู่ห่างไกลแต่ใจมั่นในสัญญา
ห่มผ้าห่มเท่าไรไม่หายหนาว
น้ำค้างพราวหนาวสะท้านหวั่นผวา
กอดหมอนข้างเพ้อพร่ำคำวาจา
ทุกเวลาแทบคลั่งแทบบ้าตาย
ทุกเวลานาทีมีเพึยงรัก
มิอาจหักห้ามใจให้ห่างหาย
ขอมีเธอกอดตระกองแนบเรือนกาย
จะรักเธอจนตัวตายวายชีวา
หยาดเพชร..มณีพลอย
30/05/2551
26 พฤษภาคม 2551 15:50 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
เห็นว่าเธอมีคนแต่งกลอนให้
เธอรู้ไหมฉันหวงเธอมากหนักหนา
หวงเพราะห่วงกลัวเธอหลงมายา
กับคนที่เข้ามาหน้าไม่อาย
คิดคิดไปในใจแสนเจ็บช้ำ
เหมือนเขาเหยียบเขาย่ำสิ้นความหมาย
ไม่เป็นไรแค่นี้ไม่เห็นตาย
ใครอยากมาวุ่นวายก็ลองดู
24 พฤษภาคม 2551 08:10 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
อันสังขารมนุษย์สุดไม่เที่ยง
ยากหลีกเลี่ยงความตายวายอาสัญ
อันขันธ์ห้าต้องวอดวายในสักวัน
จะช้ารือเร็วพลันขึ้นกับกรรม
จะมีจนเดินถนนขี่เครื่องบิน
ล้วนต้องสิ้นชีวาช่างน่าขำ
จักคงเหลือแต่ความดีคอยน้อมนำ
ให้จิตสู่แดนธรรมสุขาวดี
มนุษย์เรามากมายด้วยตัณหา
ไม่คำนึงสักเวลาต้องเป็นผี
หลงเมามัวเกลือกกลั้วคาวโลกีย์
ขาดคุณธรรมนำชีวีชี้ทางใจ
อันเกิดแก่เจ็บตายในมนุษย์
มิรู้สุดรู้สิ้นที่ตรงไหน
ดังกงกรรมกงเกวียนหมุนเวียนไป
ใครทำกรรมสิ่งใดได้รับมัน
เมื่อถึงคราเวลาต้องดับจิต
ทุกชีวิตมรณาล้มอาสัญ
สิ่งใดเล่าเหลือไว้ให้โจษจัน
เหลือดีชั่วให้กล่าวขวัญสืบต่อไป
18 พฤษภาคม 2551 07:58 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
สายลมเจ้าพัดผ่านสะท้านจิต
ให้หวนคืดคำนึงถึงรักฉัน
กาลเวลานำพาเราพบกัน
พาเธอนั้นมาร่วมเรียงเคียงชีวา
วันเวลาผ่านไปไม่หวนย้อน
คิดโหยอ่อนสะท้อนทรวงหนักหนา
เฝ้าคร่ำครวญด้วยรักหนักอุรา
อีกไม่นานคงถึงเวลาจากกัน
จะขอใช้เวลาที่เหลืออยู่
อยู่เคียงคู่รวมใจเติมไฟฝัน
จับมือกันข้ามผ่านคืนและวัน
ความทรงจำมีเพียงฉันและเธอ
เพียงวันนี้มีเราเคล้าเคียงข้าง
รักไม่จางร้างห่างรักเสมอ
ทุกเวลานาทีมีแค่เธอ
อุปสรรคต้องพบเจอไม่หวั่นใจ
แม้ดินฟ้าสลายมลายสิ้น
ทั้งดวงจินต์จะรักเธอไม่ไปไหน
แม้รักเราต้องห่างร้างลาไกล
อย่าหวั่นไปใจฉันจะมั่นคง
Lovers
0 คน เลิฟหยาดเพชร...มณีพลอย
หน้าส่วนตัว
2453
