26 พฤษภาคม 2551 15:50 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
เห็นว่าเธอมีคนแต่งกลอนให้
เธอรู้ไหมฉันหวงเธอมากหนักหนา
หวงเพราะห่วงกลัวเธอหลงมายา
กับคนที่เข้ามาหน้าไม่อาย
คิดคิดไปในใจแสนเจ็บช้ำ
เหมือนเขาเหยียบเขาย่ำสิ้นความหมาย
ไม่เป็นไรแค่นี้ไม่เห็นตาย
ใครอยากมาวุ่นวายก็ลองดู
24 พฤษภาคม 2551 08:10 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
อันสังขารมนุษย์สุดไม่เที่ยง
ยากหลีกเลี่ยงความตายวายอาสัญ
อันขันธ์ห้าต้องวอดวายในสักวัน
จะช้ารือเร็วพลันขึ้นกับกรรม
จะมีจนเดินถนนขี่เครื่องบิน
ล้วนต้องสิ้นชีวาช่างน่าขำ
จักคงเหลือแต่ความดีคอยน้อมนำ
ให้จิตสู่แดนธรรมสุขาวดี
มนุษย์เรามากมายด้วยตัณหา
ไม่คำนึงสักเวลาต้องเป็นผี
หลงเมามัวเกลือกกลั้วคาวโลกีย์
ขาดคุณธรรมนำชีวีชี้ทางใจ
อันเกิดแก่เจ็บตายในมนุษย์
มิรู้สุดรู้สิ้นที่ตรงไหน
ดังกงกรรมกงเกวียนหมุนเวียนไป
ใครทำกรรมสิ่งใดได้รับมัน
เมื่อถึงคราเวลาต้องดับจิต
ทุกชีวิตมรณาล้มอาสัญ
สิ่งใดเล่าเหลือไว้ให้โจษจัน
เหลือดีชั่วให้กล่าวขวัญสืบต่อไป
18 พฤษภาคม 2551 07:58 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
สายลมเจ้าพัดผ่านสะท้านจิต
ให้หวนคืดคำนึงถึงรักฉัน
กาลเวลานำพาเราพบกัน
พาเธอนั้นมาร่วมเรียงเคียงชีวา
วันเวลาผ่านไปไม่หวนย้อน
คิดโหยอ่อนสะท้อนทรวงหนักหนา
เฝ้าคร่ำครวญด้วยรักหนักอุรา
อีกไม่นานคงถึงเวลาจากกัน
จะขอใช้เวลาที่เหลืออยู่
อยู่เคียงคู่รวมใจเติมไฟฝัน
จับมือกันข้ามผ่านคืนและวัน
ความทรงจำมีเพียงฉันและเธอ
เพียงวันนี้มีเราเคล้าเคียงข้าง
รักไม่จางร้างห่างรักเสมอ
ทุกเวลานาทีมีแค่เธอ
อุปสรรคต้องพบเจอไม่หวั่นใจ
แม้ดินฟ้าสลายมลายสิ้น
ทั้งดวงจินต์จะรักเธอไม่ไปไหน
แม้รักเราต้องห่างร้างลาไกล
อย่าหวั่นไปใจฉันจะมั่นคง
3 พฤษภาคม 2551 10:21 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
เห็นรูปเธอยามใดใจหลงเพ้อ
หลงรักเธอเพ้อพร่ำรำพันหา
ดังมีมนต์ซ่อนในสองแววตา
สุขอุรายามได้มองรูปเธอ
รอยยิ้มเธองดงามเกินใครไหน
มองยามใดใจติดตรึงซึ้งเสมอ
ใบหน้างามเกินใครที่พบเจอ
หลงละเมอเพ้อพร่ำคำจำนรร
แอบบอกรักเธอไปตั้งหลายครั้ง
เหมือนตกในห้วงภวังค์นั่งนอนฝัน
แอบบอกเธอคิดถึงเธอทุกวัน
รอสักวันเธอนั้นบอกรักมา
เธอดูดีดังใครหลายคนฝัน
เธอจะเป็นอย่างฉันบ้างไหมหนา
พูดเพ้อพร่ำคำรักเอ่ยวาจา
เพ้อคำรักดังคนบ้ากับรูปเธอ
2 พฤษภาคม 2551 08:01 น.
หยาดเพชร...มณีพลอย
ทุก-ทุกสิ่งที่เธอมอบแด่ฉัน
เธอทำให้ทุกคืนวันมีความหมาย
เธอโอบกอดแนบสนิทชิดเรือนกาย
ยิ่งช่วยสื่อความหมายสองใจเรา
บางทีเราไม่เข้าใจกันบ้าง
แต่เธอคอยอยู่เคียงข้างเวลาเหงา
ดูแลกันใต้แสงจันทร์ลมพัดเบา
ดั่งสํญญาจะมีเราชั่วชีวา
คอยแนะนำแต่สิ่งที่ดีให้
ยามท้อใจเห็นหน้าเธอลอยบนฟ้า
เธอยังอยู่ในใจไม่จากลา
แม้นิทราหลับตายังพบเธอ
เธอคนดีคอยส่งรักส่งใจให้
เทียวมาเคาะประตูใจอยู่เสมอ
เธอรู้ไหมหัวใจมีเพียงเธอ
ผู้หอบรักมาเสนอต่อดวงใจ
เธอเป็นเจ้าของใจดวงน้อยนิด
แต่ชีวิตฉันฝากใส่มือเธอไว้
รักเธอมากแสนรักยิ่งเกินสิ่งใด
เธอรู้ไหมใจฉันเป็นของเธอ
Lovers
0 คน เลิฟหยาดเพชร...มณีพลอย
หน้าส่วนตัว
1203
