25 มกราคม 2548 23:36 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ในความเหมือนย่อมมีความแตกต่าง
ทุกความอ้างว้างย่อมมีความโหยหา
ในการพบย่อมมีการจากลา
ไยการจากลาไม่มีการพบเจอ
เช่นเธอกับฉันที่จากกัน
ทุกคืนวันรู้ไหมใจมันเหงา
หากเธอคืนมาคงคลายเศร้า
แต่วันนี้เพียงเงาก็ไม่มี
เพราะชั้นคงไม่ใช่นางเอก
ที่ได้รับคำเสกอวยพรจากนางฟ้า
ให้พบรักที่เคยได้จากลา
แล้วพบพาความสุขชั่วนิรันดร์
25 มกราคม 2548 23:22 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ความเอ๋ยความรัก
เริ่มสมัครขึ้นต้น ณ หนไหน
รู้ว่ารักเมื่อตอนเขาจากไป
เหตุไฉนจึงเป็นเช่นนี้เอย
หากใครรู้ช่วยลองตอบ
ตะวันนี้จะขอบใจมาก (เป็นพิเศษ)
หากใครมะตอบขอให้ (มะมีคนร๊าก)
วันนี้ไม่พูดมากอยากร้องไห้
24 มกราคม 2548 21:26 น.
หยาดน้ำในตะวัน
เก็บบางสิ่งอยู่ในหัวใจ
เก็บมันอยู่ในใจทุกวัน
นั่นคื่อความรักความผูกพัน
ที่ฉันมีต่อเธอ
อยากจะบอกให้เธอเข้าใจ
อยากจะบอกความใน เมื่อเจอ
แต่ต้องเก็บไว้ไม่อาจเผลอ
เอ่ยว่ารักเธอ ออกไป
กลัว...ความจริงเป็นเพียงรักเธอ...ข้างเดียว
กลัว...ว่าเธอไม่เคย...สนใจ
เป็นความลับที่ต้องเก็บไว้...ภายใน
ใน...ดวงใจดวงหนึ่งที่มี
แอบมองอยู่ไกล...ไกล...ทุกวัน
แอบมองอยู่อย่างนั้น...ทุกที....
สุขใจพอแล้ว....เพียงเท่านี้
ที่ได้รักเธอก็พอ
สุขใจพอแล้วเพียงเท่านี้
แค่ได้รักเธอ...............ก็พอ
แค่นี้ก็มีความสุข จิงๆน๊า
23 มกราคม 2548 22:52 น.
หยาดน้ำในตะวัน
เหงาจริงเหงาจังเหงาอยู่ในหัวใจ
อยากรู้มีใครเหงาเหมือนตะวันบ้าง
ทุกเวลารู้สึกถึงความอ้างว้าง
เคว้งคว้างรอคนที่คุ้นเคย
อยากรู้วันนี้เธอนั้นมีใคร
หากว่าหัวใจของเธอนั้นยังเหงา
กลับมาหาฉันคนนี้คนเก่า
แล้วมาเล่าว่าห่างกันแล้วเป็นไง
22 มกราคม 2548 22:54 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ดวงตะวันดวงนี้เคยเข้มแข็ง
ต้องอ่อนแสงรอนแรมหมดแรงฝัน
เพราะตะวันดวงนี้รักดวงจันทร์
ที่ไม่มีวันมาบรรจบพบพอดี
เมื่อตะวันโผล่พ้นขอบเมฆา
จันทร์ก็ล่วงลาลับกลับราตรี
อีกฟากฝั่งของโลกอันไกลหนี
อาจจะมีเห็นกันบ้างแต่ห่างไกล
อาจเห็นเพียงแค่แสงของเธอฉัน
ช่วงรอยต่อของคืนวันอันสดใส
แล้วเราสองก็ลาพลันพลัดพรากไกล
เหลือเพียงความห่วงใยอย่างอาวร
หน้าส่วนตัว
6051
