31 มกราคม 2548 21:21 น.
หยาดน้ำในตะวัน
เธอเป็นใครทำไมมีความหมายนัก
ได้รู้จักรักแรกแปลกหนักหนา
ทุกอนูความสุขยังตรึงตรา
ถึงแม้ว่าวันนี้ไม่มีเธอ
วังวนยังวนเวียนในดวงจิต
ให้หวนคิดคำนึงถึงใครเขา
ที่แปรเปลี่ยนเวียนรักไกลจากเรา
ทิ้งความเศร้าเหงาจมตรมอุรา
30 มกราคม 2548 23:39 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ดุจดั่งพายุพลัดพราก
จำต้องมาจากดวงใจ
ความรักก่อเกิดนั้นไซร้
จำต้องทุกข์ใจเศร้าตรม
ต่อจากนี้ต่อไป
คงไม่มีวันหวนกลับ
น้ำตาหยดลาลับ
จำต้องกลับสู่จุดเดิม
ตรงที่ที่เคยอยู่ลำพัง
และจะไม่หวังอีกต่อไป
พอทีพอแล้วใจเอ๋ยใจ
หากไม่มีใครรักฉันจริง
26 มกราคม 2548 23:39 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ไม่เคยรู้เลยว่าฉันรักเธอ
ทั้งที่เผลอคบกับเธอตั้งนาน
และบางครั้งก็รู้สึกรำคาญ
ที่เธออยู่ใกล้กันนานเกินไป
แต่พอมาถึงในวันนี้
ไม่มีเธอคนดีอยู่เคียงใกล้
ไม่มีเธอคอยแลคอยห่วงใย
ฉันจึงได้รู้ว่าฉันรักเธอ
26 มกราคม 2548 23:33 น.
หยาดน้ำในตะวัน
สิ่งดีดีที่มีให้กับเธอ
กลัวบอกแล้วจะเก้อเมื่อเธอไม่สน
กลัวบอกแล้วเธอจะเปลี่ยเป็นคนละคน
กลัวไมตรีที่ฟ้าบันดลแปรเปลี่ยนไป
ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
คงไม่มีค่าสำหรับเธอสักเท่าไหร่
หน้าตาก็งั้นงั้นไม่สาวอย่างใครใคร
จึงได้แต่เก็บความในใจไว้ฝ่ายเดียว
26 มกราคม 2548 23:26 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ดุจดั่งพายุ...พลัดพราก
จำต้องมาจาก...ดวงใจ
ความรักก่อเกิด...นั้นไซร้
จำต้องทุกข์ใจ...เศร้าตรม
หน้าส่วนตัว
1102
