26 มกราคม 2548 23:26 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ดุจดั่งพายุ...พลัดพราก
จำต้องมาจาก...ดวงใจ
ความรักก่อเกิด...นั้นไซร้
จำต้องทุกข์ใจ...เศร้าตรม
26 มกราคม 2548 23:22 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ทะเลทอดไกลเวิ้งว้าง
ฟ้ากว้างไกลมากยากถึง
มีเพียงคำรักคำนึง
ส่งถึงเธออยู่ทุกเวลา
แม้ฟ้าคืนนี้มืดมิด
ยังคิดคอยเฝ้าห่วงหา
ถึงมีอุปสรรนานา
รู้ไว้นะว่าฉันยังรอ
26 มกราคม 2548 23:16 น.
หยาดน้ำในตะวัน
จากที่เคยเห็นหน้ากันทุกวัน
เคยคุยกันยามที่หัวใจเหงา
แต่วันนี้เธอกลับหลบหน้าเรา
รู้มั๊ยว่ามันเหงาสุดหัวใจ
ฉันยังไม่รู้เลยว่าฉันผิดอะไร
เธอจึงจากไปหามใครคนนั้น
ทั้งที่เมื่อวานเรายังมีกัน
มีเธอกับฉันมีกันสองคน
26 มกราคม 2548 23:09 น.
หยาดน้ำในตะวัน
หากเธอถามว่าฉันรู้สึกอย่างไร
เมื่อเธอจากไปหาใครคนนั้น
คำคำเดียวที่อยากจะบอกกัน
คือคำว่าฉันนั้นเสียใจ
อาจดูเหมือนว่าฉันเฉยเมย
กับครั้งที่เคย-เคยอยู่ใกล้กัน
แต่รู้มั๊ยว่าความจริงในใจนั้น
ตัวฉันเองก็อยากบอกรักเธอ
26 มกราคม 2548 23:02 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ถึงเธอ...ไม่รักกันฉันไม่ว่า
แต่อย่ามาทำให้ฉันเสียใจ
ถึงเธอ...วันนี้ไม่เป็นเช่นวันนั้น
แต่รับรองว่าฉันยังเหมือนเดิม
ถึงเธอ...ตอนนี้อาจมีใคร
แต่ในใจฉันยังมีเธอ
ถึงเธอ...ทุกทุกวันไม่รักกัน
แต่สำหรับฉันยืนยันที่จะรักเธอ