23 มกราคม 2546 20:31 น.
หยาดน้ำค้างในดวงดาว
ฉันจะต้องทำอย่างไร เมื่อรู้สึกเดียวดาย...
นั่นเป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่คุณไม่ได้สอนฉัน
แต่ฉันต้องคิดให้ออก
เพราะเราต้องหาคำตอบสำหรับตัวเราเอง
18 มกราคม 2546 18:53 น.
หยาดน้ำค้างในดวงดาว
ถึงแม้บางครั้ง........คุณจะบอกว่าลาก่อน
คุณก็ยังคงอยู่ในใจเราตลอดกาล...
ดังนั้น.........ฉันถึงรู้ว่า เราไม่ได้อยู่ลำพังอีกต่อไป
18 มกราคม 2546 18:38 น.
หยาดน้ำค้างในดวงดาว
คุณสอนฉันว่าชีวิตไม่ได้เป็นอยู่ตลอดไป
และนั่นเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมเราต้องช่วยเหลือผู้อื่น แล้วใช้ชีวิตอยู่ให้มีความหมาย
และคำว่าชีวิตจริงๆ...........
18 มกราคม 2546 18:31 น.
หยาดน้ำค้างในดวงดาว
IF I CAN REACH THE STAR
PULL ONE DOWN FOR YOU SHINE IT ON THE HEAT
SO YOU COULD SEE THE TRUTH
THEN THIS LOVE I HAVE INSIDE
IS EVERYTHING IT SEEMS
BUT......FOR NOW FIND
ITS ONLY IN MY DREAMS
หากชั้นคว้าดวงดาวจากท้องฟ้ายราตรีมาได้
ฉันจะเรียบเรียงประดับเป็นสร้อยคอให้เธอ
แสงจากดาวเหล่านั้น คงทำให้ฉันมองเห็นสิ่งที่อยู่ในใจเธอ
หัวใจฉันเต็มไปด้วยความรักที่ดีต่อเธอ
แต่ในเวลานี้ยังคงเป็นแค่ความคิดในความฝันเท่านั้น
13 มกราคม 2546 20:48 น.
หยาดน้ำค้างในดวงดาว
ในที่นี้ เห็นต้นไม้ ใบสีเขียว
ดูกลมเกลียว กับดอกไม้ กลิ่นหอมหวาน
ลองเหลียวมอง ที่นี่ ในวันวาน
คืออดีต ที่ล่วงมา นับสิบปี
ในตอนนี้ เหลืออะไร ให้ได้เห็น
ที่มันเป็น ในตอนนี้ คือที่ว่าง
ที่เคยเป็น ต้นไม้ เป็นลำธาร
ทอดสะพาน จิตใจ ให้ร่มเย็น
ในตอนนี้ เหลือเพียง มีแต่ป่า
ป่าที่ว่า อย่าคิดว่า เป็นป่าไม้
แต่ที่เป็น คือป่า เย็นแต่กาย
แสนสบาย แต่ตัว ไร้หัวใจ
เป็นป่าที่ เรียกว่า ป่าคอนกรีต
ที่เหมือนมีด กรีดกลางกาย เจ็บมิหาย
วันเวลา ที่ผ่านไป มิอาจคลาย
มิอาจได้ อดีต นั้นคืนมา......................