13 กันยายน 2549 15:59 น.
หยก ศิลามณี
รักเขาใช่ไหม...
ก็ต้องตามใจ..ยอมปล่อยเขาไปมิใช่หรือ
ยอมรักเขาก็ต้องยอมเจ็บ..ร้องไห้ฮือฮือ
แล้วจะมัวมาตื้อ..ดื้อดึงหาอะไร
ปล่อยเขาไปเสียล่ะ...
จะมัวมาเอะอะ อย่างนี้..มันไม่ใช่
รักเขาก็ปล่อยเขาไป..
ควรจะดีใจนะ..ที่เขาได้เจอคนที่ดี
ที่ผ่านมาเราก็ได้แค่แอบรัก...
เขาแทบไม่อยากรู้จักด้วยอย่างนี้
ธรรมดา..แอบรัก..ก็ต้องเจ็บนะซี
จะมาร้องไห้..ยียี..คงไม่ได้การ
ตัดใจซะ..ตัดใจ...
หาคนใหม่ก็ได้..จะได้เลิกร้าวราน
ยิ่งคิดเสียดาย..ยิ่งทรมาน
นึกเสียว่าสงสาร หัวใจมันหน่อย..ก็แล้วกัน
11 กันยายน 2549 16:53 น.
หยก ศิลามณี
ฉันไม่รัก เธอหรอก จะบอกให้
ไม่สนใจ เธอแน่ แม้แต่น้อย
สำหรับเธอ ฉันไม่หวัง ไม่นั่งคอย
หนึ่งในร้อย ไม่มีเธอ ฉันรับรอง
เคยเหงาใจ ก็ไม่ใช่ เพราะเธอหรอก
ฉันขอบอก ไม่มีเธอ ในสมอง
เธอไม่ใช่ คนคนนั้น ที่ฉันปอง
ฉันไม่มอง เธอหรอกนะ...ซะเมื่อไหร่
8 กันยายน 2549 17:42 น.
หยก ศิลามณี
อุตส่าห์ตั้งใจ..ว่าจะไม่รัก
แต่หัวใจก็คิดหนัก..ทนไม่ไหว
ขอร้องนะ..ช่วยไปน่ารักให้ไกลๆ
o.k ได้ไหม..ไม่งั้นรักน๊า...
...เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน...
8 กันยายน 2549 15:56 น.
หยก ศิลามณี
มีทำไมความรักให้หนักอก
เหมือนกับตกนรกทั้งเป็นก็ว่าได้
อยู่คนเดียวเป็นโสดสิสบาย
ไม่ต้องทน กระวนกระวาย ให้เหนื่อยใจ
ไม่ต้องคอยง้อ คอยจีบ คอยถาม
ไม่ต้องเอ่ยตาม ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องสงสัย
ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องเสียตังค์ ไม่นั่งเสียใจ
ไม่ต้องอกหัก ไม่ต้องตายไว และไม่เสียตัว
8 กันยายน 2549 15:27 น.
หยก ศิลามณี
ด้วยหัวใจรักแท้แม่สมร
พี่จะวอนป้อนคำรักฝากสมาน
แม้นชาติหน้าชาติไหนได้พบพาน
ด้วยสาบานจะเคียงคู่ชู้ฤดี
แม้นเจ้าเป็นปลาร้าอยู่ในไห
พี่เป็นหนอนชอนไชไม่หน่ายหนี
แม้นเจ้าเป็นควายกินหญ้าอย่างอิ่มพลี
พี่คนนี้เป็นนกเอี้ยงเคียงคู่กัน
แม้นเจ้าเป็นผีเน่าเขาไม่สน
พี่ไม่บ่นเป็นโลงผุดูสุขสันต์
แม้นเจ้าเป็นกองขี้เขาหนีพลัน
ยังรักมั่นเป็นแมงวันผูกพันธ์นาง
หน้าส่วนตัว
745
