7 ตุลาคม 2547 20:00 น.

+:+โกลกว้างไป~หรือหัวใจแคบเกิน+:+

 เพราะโลกนั้นกว้างเกินไปหรือเปล่า
ทำให้สองเรา ห่างไกลกันคนละฟากฟ้า
หรือเพราะใจแคบเกินกว่าจะบรรยายออกมา
เธอและฉันเลยไม่รู้ว่า สิ่งที่หัวใจร่ำร้องตลอดมา...คืออะไร

           เลยยังต้องทนอยู่ตรงนี้เพียงลำพัง
ถึงเราจะอยู่ใกล้กัน แต่ทุกอย่างก็ยัง...เป็นไปไม่ได้
เจอหน้ากันทุกวัน....ไม่แม้แต่จะเอ่ยทักทาย
เราเลยไม่รู้ว่า สิ่งที่หัวใจร่ำร้องแทบตาย....คืออะไรกัน

      โลกอาจจะกว้างใหญ่เกินไปจริงๆ
หรือหัวใจแคบ...แคบ...ไม่พอให้ความรักแอบอิง...ในความฝัน
แต่ฉันว่าถ้าโลกไม่กว้าง หัวใจก็คงจะใกล้กัน
แต่ถ้าฟ้ากว้างลงอย่างนั้น.......หัวใจจะแคบลงเหมือนกันไหมคนดี

      เลยอยากฝากคำถามนี้ให้เธอคิด
ความหวังจะมีคู่ชีวิตจึงริบหรี่
แขวนความรักไว้บนด้ายบาง....บาง....ที่มี
ฝังชีวิตไว้กับกรุเก่าๆค้างปี.......โดยไม่มีใคร

    อยากให้โลกนั้นกว้างน้อยลงกว่านี้
หัวใจที่มี  จะได้ไม่ร้าวไหว..................
ได้อบอุ่น  ใกล้ชิดกับเธอ......ในหัวใจ
ถึงความรักต้องอาศัย....ในดวงใจแคบๆ.....ก็ยอม
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++**

เคยถามตัวเองว่า ทำไมจึงอยู่คนเดียวตลอดมา..โดยไม่มีใคร หัวใจก็เลยตอบไว้ ว่าอาจเป็นเพราะโลกกว้างเกินไป หรือไม่...หัวใจก็แคบเกิน

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++**


         +ขอบคุณเพื่อนคนหนึ่งมากๆที่นำวลีนี้มาให้+ 

                 เคยถามตัวเองว่า ทำไมจึงอยู่คนเดียวตลอดมา..โดยไม่มีใคร หัวใจก็เลยตอบไว้ ว่าอาจเป็นเพราะโลกกว้างเกินไป หรือไม่...หัวใจก็แคบเกิน
        
นั่นสิ.........เพราะอะไรเราถึงไม่ผักใจกับใครสักคน   มันอาจจะขึ้นอยู่กับสองเหตุผล
           
1. เพราะโลกมันกว้างไป  เราจึงไม่พบคนที่ใจปรารถนาเสียที   ทำไมโลกต้องสร้างออกมาได้กว้างใหญ่ไพศาล.......จนเราไม่สามารถรักใครได้ลง.....เพียงเพราะยังไม่แน่ใจ..........การที่โลกกว้าง ทำให้มีคนมากมาย  ทำให้ตัวเลือกของหัวใจเยอะ.........เราจึงเลือกไม่ลงเสียทีว่า........เราควรปักใจรักใคร
2. หัวใจเราแคบเกิน    มันแคบเกินกว่าจะเปิดรับใครเข้ามาอีกในใจ.........มันแคบเกินกว่าจะเปิดรับด้านดีๆ.......และพลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย