รอยยิ้มของใครกันเล่า จะทำให้เรามีความสุขขนาดนี้ คือรอยยิ้มกับความรู้สึกดี ๆ ที่ผองเพื่อนมีให้กัน แม้เราสุขหรือเศร้า แม้เราติดศูนย์ยังไม่หวั่น ขอเพียงรอยยิ้มสดใสให้กัน เพียงวันละครั้งเท่านั้น...ก็สุขใจ
เงียบเหงาและอ้างว้าง เคว้งคว้างเหลื่อเกินสุดทนไหว ยามนี้เปล่าเปลี่ยวแทบไม่เหลือใคร ที่จะคอยเข้าใจ และใยดี การรอคอยคือการเจ็บปวด สำหรับคนพ่ายแพ้แบบฉัน เวลาคงไม่ได้ช่วยอะไรให้ ฉันรู้สึกดีขึ้นเลย !