21 ตุลาคม 2547 01:29 น.
หมูกีที่รัก
คุณค่าของคนที่เธอควรรัก
เป็นได้ยากเย็ญนักจะให้ทำแบบไหน
ฉันยอมทำทุกอย่างเพียงแค่เธออย่าไป
เพียงบอกกับฉันว่าต้องทำอย่างไรจะยอมทำให้หากยังมีกัน
รานร้าว แหลกเหลว แตกสลาย
ใจร้างร้าวเมื่อทุกอย่างที่งดงามเหมือนฝัน
เธอกล่อมให้ฉันหลับและปลุกให้ฉันตื่นด้วยสองมือเดียวกัน
แล้วแต่ละวันก็อยู่อย่างนั้นอย่างอาดูร
21 ตุลาคม 2547 01:20 น.
หมูกีที่รัก
ดูเหมือนว่าฉันกำลังตัดสินใจ
ขีดทางเดินให้ก้าวไปในทางนั้น
ทางที่ต่างคนก็ต่างไม่ต้องการมัน
นั่นคือทางเดินของฉันจะไม่มีเธอ
ไม่มีประโยชน์กับคุณค่า
กับคำรักที่เธอมอบมาให้เสมอ
ไม่มีความหมายหากคบกันเพื่อเวลาของเธอ
ที่รอพบเจอคนที่ดีกว่ากัน
หน้าส่วนตัว
330
