4 พฤษภาคม 2548 15:17 น.
หมื่นปีแสง
ถึงที่แล้วสายตามองออกไปรอบ
ตนคอยบอกว่าดีใจอย่างสุดซึ้ง
ถึงที่แล้วหมายปองไว้เป็นที่หนึ่ง
ตนจึงเดินส่งสายตาไปให้เธอ(บ้าน)
พักเหนื่อยหน่อยแบกข้าวของลงจากบ่า
ขึ้นไปหาที่นอนพับหลับตรงไหน
ตรงห้องนี้ถูกใจมากรีบเร็วไว
หิ้วของไปเก็บเข้าที่ดั่งใจปอง
แล้วลงมาหาของกินเพราะท้องหิว
ใจมันกิ่วใจมันหวิวแปลกจริงหนอ
หยิบอาหารมาเข้าปากไม่รีรอ
น้ำลายสอหลานหลานเห็นเลยขอกิน
พอตกดึกก็แวะไปแถวตลาด
เดินตามทางผู้คนมากรายล้อมอยู่
คนหลายคนตาหลายตามาเป็นคู่
แต่มาดูตัวเราเองเปลียวใจจัง
ทานข้าวต้มตอนรอบดึกสักหนึ่งถ้วย
อีกข้าวสวยแสนอร่อยจังเลยหนอ
กับข้าวปลาอีกหลายอย่างที่ต้องรอ
ไข่เจียวทอดหอมอร่อยได้ลิ้มลอง
(ไข่เจียว + ปู) อ่ะนะ
ทานเสร็จแล้วต้องต่อด้วยของหวานหวาน
เลยเดินผ่านมาทางนี้น้ำแข็งใส
นั้นสีแดงนั้นสีเขียวเย้ายวนใจ
ต้องเข้าไปสั่งข้าวโพดของโปรดเรา
โอ้ยอิ่มจังเธอเอยฉันพุงกาง
เหมือนอึ่งอ่างกับคางคกตัวพองขึ้น
เลยเดินย่อยสักหลายรอบเริ่มนับหนึ่ง
หาที่พึ่งคนช่วยแบกขึ้นรถไป
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
4 พฤษภาคม 2548 14:58 น.
หมื่นปีแสง
ภาพเดิมเดิมที่เคยอยู่ในบ้านนั้น
ยังคงสร้างประทับใจมิลืมเลือน
คอยคิดถึงแต่ภาพนั้นมิเป็นอื่น
มิแชเชือนถึงความหลังอดีตกาล
ถึงเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานแล้ว
คงไม่แคล้วอยู่ที่เดิมนั้นหรอกหนา
แค่เปลี่ยนผันหมุนเวียนไปกับเวลา
ในไม่ช้าจะได้พบสุดหัวใจ
เดี๋ยวก็ไปในที่นั้นอีกหนึ่งครั้ง
ได้พบกันแล้วนะอย่าไปไหน
เจ้าสบายดีหรือรึอย่างไร
เราจะได้โอบกอดเจ้าในสี่วัน
ฉันจะบอกความคิดถึงยังคงอยู่
เจ้าก็รู้ในจิตใจฉันห่วงหา
นึกถึงเจ้าเฝ้าคำนึงทุกทุกครา
อยากไปหาให้ถึงที่ตอนนี้เลย
---- ปีละครั้ง ณ ที่เดิม (บ้านสระสวน) -----