เพรงพุทธะ

หมึกมรกต

น้อมจันทร์สู่ใจ 
เหม่อมอง 
จ้องจันทร์ 
เพ้อฝันร่ำไป 
เหลียวมองจ้องใจ 
เห็นความเคลื่อนไหว 
แห่งอารมณ์ 




บนวิถีเก่าเก่าเช้ายันค่ำ
ลำนำมารร้ายร่ายรำอยู่
อัตคัดรันทดหมดทางสู้
เธอยืนอยู่โดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย


เธอ...ผู้เหม่อลอย
นั่งหงอยหงอยเศร้าหมองและร้องไห้
กักขฬะเกาะกุมสุมทรวงใน
เธอหวั่นไหวสิ้นหวังจนพังภินท์


กฎแห่งกรรม...อันธรรมดา
รู้ไหมว่าเธอลืมกฎจนหมดสิ้น
ตื่นลืมตาเพื่อเผาไหม้ไฟทมิฬ
แล้วมลทินทุกข์รันทดจะลดละ


นั่น...ดอกบัวกำลังบาน
นกขับขานเสรีเพลงอิสระ
แลประสบพบวิมุตเพรงพุทธะ
ดอกไม้จะชื่นหวานบานในใจ




น้อมจันทร์สู่ใจ 
เหม่อมอง 
จ้องจันทร์ 
เพ้อฝันร่ำไป 
เหลียวมองจ้องใจ 
เห็นความเคลื่อนไหว 
แห่งอารมณ์ 






........................ **..**....................... 

 จะรินหยาดหมึกมรกตจารจดถ้อย
เพื่อสานรอยงานกวีมิผันผ่าน 
นำสัจจะผสมอุดมการณ์ 
สืบสายธารศรัทธาภาษาไทย

........................ **..**.......................