16 มีนาคม 2548 18:04 น.
หมึกขาวปากกาชมพู
เจอกันอีกแล้วนะคนดี
ถึงวันนี้ไม่ได้เป็นเหมือนเก่า
แต่ทำไม่ฉันไม่ลืมคำว่าเรา
ยังนั่งเฝ้ามองเธออยู่เรื่อยไป
ทั้งที่วันนั้นเธอเป็นคนที่ทิ้ง
โยนทุกสิ่งที่ฉันเคยมีให้
บอกกับฉันว่าทุกอย่างควรจบไป
เพราะในใจเธอนั้นมีอีกคน
15 มีนาคม 2548 19:35 น.
หมึกขาวปากกาชมพู
พอซักทีเถอะ......
หยุดพูดเลอะเทอะได้มั้ย
ที่บอกว่ารักฉันมากกว่าใครใคร
เธอรู้ไหมเดี๋ยวนี้ฉันไม่เชื่อเธอ
เธอคิดว่าฉันโง่นักหรือไง
ที่เธอไปมีใครตอนฉันเผลอ
แล้วแก้ตัวด้วยคำหวานว่า..รักเธอ..
ใช้คำนี้อยู่เสมอ...เบื่อรึยัง....
14 มีนาคม 2548 21:23 น.
หมึกขาวปากกาชมพู
พูดกับฉันมาตรงตรงจะได้ไหม
ถ้าเธอต้องการจะไปจากคนนี้
พูดกับฉันด้วยคำที่ดีดี
เพียงแค่นี้ฉันก็จะเดินจากไป
ไม่ต้องคอยหลบหน้ากันหลอกนะ
เพราะฉันจะไม่วุ่นวายตามไปไหน
จะไม่ตามคนที่มีใจให้ใคร
คนที่ใจคอยหวั่นไหวไปทุกที
12 มีนาคม 2548 20:08 น.
หมึกขาวปากกาชมพู
ความรักคือ อะไรอยากจะรู้
ความรักคือ สิ่งน่าดูน่าค้นหา
ความรักคือ การที่ตาประสานตา
ความรักคือ ผ้าห่มหนาคอยห่มใจ
ความรักเหมือนอะไรที่อยู่เป็นคู่
เหมือนปลาทูต้องอยู่คู่กับน้ำใส
เหมือนรองเท้าคู่กับเท้าเสมอไป
เหมือนกับใจต้องคู่ใจอยู่คู่กัน
8 มีนาคม 2548 15:44 น.
หมึกขาวปากกาชมพู
อย่าทำแบบนี้อีกเลย
กับคนที่เธอเคยรัก
รู้ไหมมันเจ็บปวดมากนัก
ถ้าไม่อยากทักก็บอกตรงๆ
อย่าทำเป็นมองเลยผ่าน
ฉันก็เหมือนก้านไม้ที่ไม่มั่นคง
ถ้าลมพัดแรงมันก็จะหักลง
ทำให้ฉันได้ปลงซักที