31 ธันวาคม 2546 23:56 น.
หมีขาว
แอบมองเธอตอนเข้าแถว
มองแล้วเก็บไปฝัน
แอบมองเธออยู่ทุกวัน
แม้เธอนั้นไม่มองมา
31 ธันวาคม 2546 17:55 น.
หมีขาว
ตดดีๆ มีศิลป์ กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็น ดังป้าด สาดเป็นฝอย
ตดวิบาก กากกระเซ็น เหม็นทั่วซอย
ตดอร่อย ตดเป็นเพลง บรรเลงเพลิน
ตดของเรา รุ่นเก่า เป็นเสียงเบส
มีบางวัน เหมือนทรัมเปต ที่แผดเสียง
ส่วนคืนนี้ ที่รัก ต้องคอเอียง
เพราะตกเตียง ด้วยตดเรา เป่ากระเด็น !
พูดเรื่องตด เราคอหด ตดเกือบหาย
ตดไม่ดี ไม่ยอมถ่าย ไม่เป็นผล
อยากจะตด ต้องตดให้ ได้ยินยล
ว่าตดเรา ออกจากก้น พ่นสวยงาม...
ตดให้ดัง จังหวะ ชะชะช่า
ตดดังกว่า ต้องแรง แบบแท็งโก้
ตดแนวใหม่ ใช้แร็บ แต็บแต็บโชว์
ตดแบบเก่า แนวโก๋ แบบโคชรา
ตดของผม ดมได้ ไม่มีเสียง
ไร้สำเนียง รบกวน ชวนสยอง
แค่มีกลิ่น เล็กน้อย ให้คอยมอง
เราช่ำชอง ตดขมิบ กว่าสิบปี
ตดในตุ่ม ทุ้มเสียง เคียงเสนาะ
ตดในตู้ คงเพราะ แต่เก็บเสียง
ตดลิฟท์ ขมิบแผ่ว แว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียง ว่าเราป่าว คงเข้าที
ตดแล้วปล่อย ลมหวน ให้ชวนหาว
ตดแล้วนั่ง ดูดาว ยามคราวเหงา
ตดแล้วนั่ง อุดTood ปู้ดเบาเบา
ตดแล้วเรา นั่งเศร้า เหงาคนเดียว
30 ธันวาคม 2546 21:54 น.
หมีขาว
ไม่แปลกหรอก.. หากฉันจะเหงา
มีชีวิตอยู่กับดาว.. กับพระจันทร์.. กับท้องฟ้า
ยินดีเหงา..ยินดียิ้มทั้งน้ำตา
เมื่อเหตุผลที่ฉันเหว่ว้า คือ..รักเธอ
30 ธันวาคม 2546 21:50 น.
หมีขาว
รู้ไหมว่า...ใครคอย
นับรอยแผลอีกกี่รอย ก็รอได้
กลับมานะ.. ให้รักฉันได้โอบกอดใจ
ให้หัวใจบอกเล่าถึง รักแท้อันยิ่งใหญ่ ด้วยตัวของมัน
30 ธันวาคม 2546 21:46 น.
หมีขาว
เคยผูกพันกันเท่าไหร่ ก็กลายเป็นติดลบ
เมื่อเรื่องราวต้องจบ สิ่งที่ได้มาก็มีเพียงความร้าวไหว
สิ่งที่หายไปจากฉัน.. นอกจากเธอและความฝัน ก็คือหัวใจ
..แม้เคยรักกันแค่ไหน..
คนที่อยู่ฟังเสียงความเศร้าร้องไห้.. ก็เหลือคนเดียว
หน้าส่วนตัว
622
