10 มกราคม 2545 07:12 น.
หมอกหม่น
เพื่อนจะไปแคร์เค้าทำไมกันเล่า
ในเมื่อเค้าไม่มาให้เห็นหน้า
แม้คำว่ารักสักคำยังไม่เอ่ยออกมา
เพื่อนจะไปเสียนํ้าตาให้เค้าทำไม
เพื่อนมีค่ามากเกินไปสำหรับเค้า
ในเมื่อคุณค่าในตัวเราเค้ายังไม่เห็น
เพื่อนควรเก็บใจไว้ให้ใครก้อได้ที่สมควรจะเป็น
ให้ใครก้อได้ที่เค้าเห็นคุณค่าของหัวใจ
9 มกราคม 2545 09:50 น.
หมอกหม่น
มีไหมใครคอยห่วงใยอยู่เคียงข้าง
ไม่ปล่อยทิ้งให้อ้างว้างอยู่อย่างนี้
มีไหมใครที่มีแต่ความหวังดี
ถามตัวเองอยู่อย่างนี้....มีไหมใคร
9 มกราคม 2545 09:50 น.
หมอกหม่น
มองหาใครสักคนเป็นเพื่อนแท้
คอยช่วยแก้ปัญหา....ให้กำลังใจยามสิ้นหวัง
เพราะตอนนี้ไม่มีแล้วกำลัง
ก้าวเดินไปเพียงลำพัง....เหนื่อยเหลือเกิน
8 มกราคม 2545 15:21 น.
หมอกหม่น
บางครั้งการอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย
ก้อไม่ได้ช่วยให้เราหายเหงาได้เลย
ไม่รู้เพราะอะไร.......ภาพเก่าเก่ายังอยู่ในใจเสมอ
ยังคงนึกฝัน.....ยังคิดถึงวันของฉันกับเธอ
ยังคงหลอกตัวเองเสมอว่ายังมีเธออยู่เหมือนเดิม
8 มกราคม 2545 15:21 น.
หมอกหม่น
บางครั้งการอยู่ท่ามกลางผูคนมากมาย
ก้อไม่ได้ช่วยให้เราหายเหงาได้เลย
ไม่รู้เพราะอะไร.......ภาพเก่าเก่ายังอยู่ในใจเสมอ
ยังคงนึกฝัน.....ยังคิดถึงวันของฉันกับเธอ
ยังคงหลอกตัวเองเสมอว่ายังมีเธออยู่เหมือนเดิม