26 พฤศจิกายน 2544 19:40 น.
หมอกดำแห่งความรู้สึก
โอ้!ชีวิตคนเราน่าเศร้านัก
จมในปลักแห่งวัฏสังขาร์
เวียนวนรักมักชังเศร้าโศกา
ทั้งอิจฉาริษยาแค้นเคียดมี
ต่อให้สุขฤทัยสมสักเพียงใด
วันต่อไปก็ย่อมต้องหมองศรี
ยศมิเสื่อมมีแต่ได้ลาภฤามี
จะคนดีคนเลวต้องทุกข์ทน
โอ้!คนเราช่างเศร้าเป็นยิ่งนัก
ทั้งความรักเห็นสุขก็สับสน
ก่อนมีรักมักทุกข์เทวษทน
ครั้นเมื่อชนหมดรักเศร้าอีกครา
มีความแค้นคนแค้นก็ย่อมทุกข์
เห็นคนสุขก็คิดริษยา
เหตุของทุกข์ก็มีอยู่นานา
เหนื่อยหนักหนาจะหนีพ้นอย่างไรมี
โอ้!ชีวิตน่าเศร้าเสียเหลือเกิน
จะดำเนินอย่างไรให้สุขี
คิดเท่านี้ก็โศกสลดมี
คนเรานี้มีทุกข์มากเหลือเกิน
25 พฤศจิกายน 2544 10:33 น.
หมอกดำแห่งความรู้สึก
แต่วันนี้ข้าจะเป็นดังเช่นหมอก
จะคอยหลอกอำพรางทางสับสน
จะคอยชี้ทางผิดแก่ผู้คน
ให้เหล่าชนสนสับกับความจริง
ข้าเป็นหมอกหลอกคนให้จนจิต
ทำชีวิตเหยิงยุ่งทั้งชายหญิง
ข้าต้องการให้เห็นความเป็นจริง
แล้วยังนิ่งไม่แน่ใจว่าใช่ฤๅ
ต้องการให้ความเท็จเห็นจริงแท้
ให้คนแหล่หลายหลากมากยศฐา
ต่างสับสนจนจิตหมดปัญญา
จะเค้นหาความจริงไปตามกัน
ฝันของข้าน่าแปลกกว่าผู้อื่น
ข้าเริงรื่นเมื่อคนเข็ญดูน่าขัน
หลอกคนได้ช่างสนุกเสนาะกรรณ
ที่ข้าฝันคือลวงโลกได้ทุกคน!
ข้าต้องการลวงโลกได้ทั้งโลก
ความทุกข์โศกของคนที่สับสน
คือความสุขของข้าที่ลวงคน
ช่างสุขล้นลวงหลอกประชาชี!
หน้าส่วนตัว
829
