28 มีนาคม 2550 13:06 น.

เธอบอกว่าชาติก่อนเธอเกิดเป็นปลาโลมา

หมอกจาง



เธอบอกว่าชาติก่อนเธอเกิดเป็นปลาโลมา

ฉันขำ.. 

ฉันไม่เคยได้ยินใครมาบอกว่าชาติก่อนเคยเกิดเป็นปลาโลมา

เคยแต่ได้ยินว่าชาติก่อนเขาเกิดเป็นผู้ชาย ผู้หญิง เป็นขอทาน เป็นคนร่ำรวย 

เป็นนักบุญ เป็นอะไรต่อมิอะไร 

แต่ไม่มีใครสักคนที่บอกว่าเคยเกิดเป็นปลาโลมา

แต่เธอยืนยันว่าเธอเคยเกิดเป็นปลาโลมา


เราจับมือกันเดินเล่น เดินเล่นอยู่ริมทะเล

เริ่มออกดินจากอ่าวตังเกี๋ย เลาะมาตามทะเลจีนใต้ แล้ววกเข้าอ่าวไทย

จากนั้นก็ตีโค้งผ่านช่องแคบมะละกา เดินย้อนขึ้นมาทางฝั่งอันดามัน

ตลอดทาง เราถกเถียงเรื่องที่ว่าเธอเคยเกิดเป็นปลาโลมา

พระอาทิตย์ขึ้นและตกไปหลายร้อยครั้ง

มือเรากุมกัน และปล่อยมือกันไปนับพันครั้ง

ตอนนี้มือเรากุมกัน

เธอก็ยังยืนยันว่าเธอเคยเกิดเป็นปลาโลมา


เธอโกรธ..เมื่อฉันเอ่ยถามว่า หากเธอเคยเป็นปลาโลมาจริง ทำไมชาตินี้เธอถึงว่ายน้ำไม่เป็น

เธอโกรธ..เมื่อฉันบอกว่า คงไม่มีคนปกติที่ไหนจะคิดว่าตัวเองเคยเป็นปลาโลมา

เธอโกรธ..เมื่อฉันบอกว่า เธออาจพูดถูก เพราะหากเธออ้วนอีกหน่อย เธอคงเหมือนปลาโลมาได้ในชาตินี้

เธอโกรธ..เมื่อ..เมื่อ..และเมื่อ ฯลฯ

ฉันพูดให้เธอโกรธห้าร้อยห้าสิบแปดครั้ง

เธอโกรธฉันห้าร้อยหกสิบครั้ง

มีอยู่สองครั้งที่ฉันไม่ได้ตั้งใจ

แต่เธอก็ยังยืนยันว่าเธอเคยเกิดเป็นปลาโลมา


เราผ่านกลางวันที่พระอาทิตย์ดวงใหญ่กว่าพระอาทิตย์ปกติสิบเท่า ดวงอาทิตย์ร้อนจนเหงื่อของเธอไหลทำให้เกิดน้ำท่วมขึ้นมาถึงข้อตีน มากเสียจนฉันเตรียมมองหาไม้ท่อนเหมาะเพื่อมาขุดทำเรือ ถ้าหากว่าเหงื่อของเธอจะยังไม่หยุดไหล

และมีอยู่บางคืนที่เราเดินผ่านฝนดาวตกด้วยกัน ฉันกางร่มสีฟ้าให้เธอ ดาวตกลงบนร่มดังแปะ แปะ แปะ ดาวตกกระเด็นตกไปที่ข้างทาง จิ้งหรีดหลายตัวสีปีกเป็นเพลงและโดดเข้ากินดาวตกเหล่านั้น และมีคางคกคอยส่งเสียงเบสเพี้ยนๆกำกับจังหวะ

เราสองคนเดินกุมมือผ่านขบวนรถไฟที่แล่นไปอินเดีย รถไฟคันนั้นยาวมาก ยาวเสียจนเธอลงความเห็นว่าเมื่อหัวรถไฟมันไปถึงอินเดียแล้วนั้น ส่วนหางของมันอาจยังไม่ได้ออกจากสถานีต้นทาง

เราเดินผ่านและได้เห็นช้างตัวเท่ามด ซึ่งมดตัวที่ว่านั้นสามารถเดินข้ามภูเขาได้ด้วยการก้าวเพียงแค่สองก้าวคือก้าวขึ้นและก้าวลง เราต่างไม่แน่ใจว่าเราควรพูดว่าช้างนั้นตัวเล็ก หรือว่ามดนั้นตัวใหญ่ แต่บางที ภูเขาอาจไม่โตสักเท่าใดก็เป็นได้

เราผ่านอะไรต่อมิอะไรด้วยกันมามากมาย

แต่เธอก็ยังยืนยัน ว่าชาติก่อน เธอเคยเกิดเป็นปลาโลมา


ตรงอ่าวเบงกอล

ในยามที่พระอาทิตย์สีส้มๆลูกกลมกำลังละลายน้ำ จนน้ำแถวนั้นก็ค่อยๆกลับกลายเป็นสีเดียวกับดวงอาทิตย์

ในยามที่นกบางตัวที่แอบหลับในยามบ่ายแก่ๆ จะตื่นขึ้นเพื่อบินวกไปวนมาด้วยความสับสนไม่แน่ใจว่ามันคือยามเช้าหรือยามเย็น และมันควรกลับรังหรือควรเริ่มต้นออกหากิน

ในยามที่ปลาเสือรอให้ดาวดวงแรกแจ่มจางขึ้นที่ริมขอบฟ้า เพื่อที่ว่ามันจะได้ฉีดน้ำยิงดาวดวงนั้นให้ตกลงมาในท้องทะเลและคาบเอาไปอวดคู่รัก

ในยามนั้น เธอบอกกับฉันอีกครั้ง ว่าชาติก่อนเธอเคยเกิดเป็นปลาโลมา

และยามนั้นเอง ที่ฉันบอกกับเธอ ว่าฉันดีใจที่เธอเกิดเป็นปลาโลมาในชาติก่อน มิใช่ชาตินี้


เพราะฉันไม่อยากที่จะมีความรักกับปลาโลมา





				
8 มีนาคม 2550 21:43 น.

ความคิดถึง

หมอกจาง

ที่รัก

เธอเคยไถ่ถามเมื่อฉันเอ่ยคำคิดถึง

ว่าที่ว่าคิดถึงนั้น มากมายสักเพียงไหน


ฉันจะตอบเธอว่าอย่างไรดี..


ความคิดถึงฉันนั้น บางเบาเหมือนสายหมอก

ที่น้ำหนักน้อยเกินกว่าจะจ่อมจมลงใต้ผิวน้ำ

หากแต่มากมาย

พอที่จะปกคลุมแม่น้ำทั้งสาย



ความคิดถึงฉันนั้น อาจเหมือนกรวดทราย

ที่ดูเล็กน้อย จนไม่สลักสำคัญ

แต่เธอจะพบมันได้ในทุกๆที่ ยามเมื่อเธอกวาดสายตามองหา



ความคิดถึงฉันนั้น อาจเปรียบเหมือนใยแมงมุม

ที่บางเบา ล่องลอย

หากแต่เมื่อรัดพันเหยื่อแล้ว ก็จักรัดพันไว้อย่างแนบแน่น

และเหยื่อของใยนั้น ย่อมคือหัวใจของฉัน



ความคิดถึงฉันนั้น ฟุ้งลอย อยู่ทั้งในความฝันและความจริง

แทรกซ่อนอยู่บางบาง ในทุกลมหายใจเข้าออก

ทั้งของฉัน 

และของเธอ



ที่รัก

ความคิดถึงของฉันนั้น อาจเป็นเพียงอณูที่เกือบไร้น้ำหนัก

แต่ความมากมายของมัน

โถมทับ

จนบ่อยครั้ง ที่ฉันแทบหายใจไม่ออก

เพราะน้ำหนักของความคิดถึง


ในยามที่ฉัน.. คิดถึงเธอ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหมอกจาง