ไม่คุ้นเคย ไม่รู้จักเธอเลยสักน้อยหนึ่ง ไม่มีคืนและวันอันลึกซึ้ง ไม่เคยนั่งคิดถึงอยู่ค่อนคืน . ไม่ผูกพัน ไม่ว่าเรื่องขำขันหรือขมขื่น ล้วนห่างไกลกว่าเมื่อวานกว่าวานซืน ไกลกว่าฝันเมื่อตื่นเมื่อลืมตา . เพียงคำถ้อย น้อย ก็ไม่เคยจะเห็นหน้า หวาน ก็เพียงถ้อยร้อยวาจา รัก คงเบากว่ากว่าสายลม . ไม่คุ้นเคย ไม่เคยพบเธอเลยแม้เส้นผม อยู่แต่ในหยดน้ำค้างที่พร่างพรม ในสายหมอกสายลมในความลวง . .