20 มิถุนายน 2551 10:45 น.
หมอกจาง
หยดฝัน
หยดเดียวก็จะกลั้นใจจิบ
ทอแสงดั่งดาววาววิบ
หรี่ริบก็ยังหวังยังอาลัย
ร่วงลับ
ก็คงยากจะกลับคืนใหม่
ร่วงแล้วแต่ค้างอยู่กลางใจ
รางเลือนหวั่นไหวทุกวี่วัน
ความรู้สึก
ล้ำลึกแม้ช่วงเวลาสั้น
เนิ่นนานแม้น้อยไม่กี่วัน
นิรันดร์ทุกเสี้ยววินาที
หยดฝัน
หยดเดิมกับวันก่อนนี้
แขวนค้างข้ามเดือนข้ามปี
คิดถึงอยู่อย่างนี้ตลอดไป
10 มิถุนายน 2551 22:33 น.
หมอกจาง
อยากเก็บความงดงามมาทั้งโลก
เก็บทรายสวยลมโบกทะเลใส
เก็บลมหนาวดาวเดือนที่เคลื่อนไป
เก็บดอกรักสดใหม่ที่เพิ่งบาน
อยากเก็บสีสวยสวยของสายรุ้ง
แล้วลัดทุ่งไปเก็บน้ำผึ้งหวาน
เก็บรู้สึกดีดีของเมื่อวาน
ที่ยังซึ้งยังซ่านในความจำ
เอามาถักเรียงร้อยเป็นสร้อยเส้น
เธอเคยเห็น-ก็ยังอยากให้เห็นซ้ำ
ว่าคำรักนั้นยังน้อยในถ้อยคำ
ที่ฉันพร่ำบรรจงบันทึกใจ
อยากเก็บความงดงามมาทั้งโลก
แต่ฟ้าสวยด้วยสีโศกเธอเชื่อไหม
รักจะสวยด้วย-รัก-จึงหักใจ
ฉันรักเธอไม่ได้-แต่ยังรัก