เมื่อฉันเป็นสายลม-เธอห่มผ้า อ่อนไหวเท่าดวงตาคนอ่อนไหว หวานเท่าความหวานของหัวใจ อ่อนโยนเท่าใยความอ่อนโยน บอบบางเท่าริ้วใบไม้ร่วง หอบห่วงมาฝากจากไกลโพ้น เป่าไฟคุเชื้อเผื่อคุโชน เนิ่นนานครั้งโน้นเผื่อเธอจำ หวานในใยเยื่อยังเหลืออยู่ ดอกรักพลิกดูอยู่ซ้ำซ้ำ กระซิบเคยแผ่วค่อยทุกถ้อยคำ ฉันจดฉันจำทุกคำกระซิบ เมื่อฉันเป็นสายลม-เธอห่มผ้า ฉันหอบเอารักมาอย่างเงียบกริบ ฝากผ่านแสงดาววาววิบ เถิดยื่นมือมาหยิบ-ความรัก
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings
หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings
หมอกจาง เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1582
