24 เมษายน 2550 20:42 น.
หมอกจาง
เหมือนฝัน
เคยไหม เป็นเหมือนกันอยากจะรู้
เหมือนเช่นที่เป็นอยู่
และมองดูเหมือนจะเป็นไปอีกนาน
รอยยิ้มในดวงตา
มองมาก็เหมือนถ้อยคำหวาน
รู้สึกเหมือนดังดอกไม้บาน
อาการเหมือนคนเพิ่งหัดรัก
เจ้าดอกฝ้าย
อ่อนหวานอ่อนไหวอย่างนุ่มหนัก
อ่อนโยนจนน่าถนอมนัก
ทึกทักเอาว่าเธอมีใจ
เหมือนฝัน
อยากรู้รู้สึกเหมือนกันไหม
แค่เอ่ยลาก็เหมือนจะอาลัย
หวั่นหวั่นไหวไหวอยู่ลึกลึก
9 เมษายน 2550 22:23 น.
หมอกจาง
แค่ชั่วครู่ที่สายลมนั้นพัดผ่าน
เพลงหวานหวานก็เหมือนจะเลือนหาย
แค่วูบดวงดาวที่พราวพราย
ฝนก็โปรยก็ปรายลบแสงดาว
แค่ค่ำแค่คืนที่คิดถึง
ก็กลับเป็นแค่คืนหนึ่งในลมหนาว
แค่ละอองน้ำค้างชื้นเมื่อตื่นเช้า
ก็บอกว่าเรื่องราวนั้นฝันไป
ก็คงเหลือแค่เพียงความทรงจำ
ให้ย้ำคิดย้ำคำด้วยหวั่นไหว
ก็คงเหลือเพียงคำลาให้อาลัย
ให้ทบทวนจวนใจจะขาดตาม
ก็แค่ชั่วครู่หนึ่งของสายลม
ที่รักหวานกลับเป็นขมจนเกินข้าม
หักอาวรณ์ หักน้ำตา-พยายาม
แต่คิดถึงกลับลุกลาม แทบท่วมใจ