26 กันยายน 2549 18:05 น.
หมอกจาง
รอยริ้ว
ติดอยู่เพียงแค่ผิวหรือลึกล้ำ
ริ้วรอยในใจใครนะทำ
ึคิดถึงก็เหมือนย้ำเหมือนซ้ำรอย
ห่วงหา
เราผ่านเรื่องผ่านเวลามิใช่น้อย
ผ่านแดดงามฟ้าหม่นและฝนปรอย
คุ้นเคยกันทุกบ่อยจนคุ้นใจ
เยื่อใยที่ผูกพัน
นั้นยังผูกกันและกันอยู่ใช่ไหม
หรือเพียงฉันที่โหยหาและอาลัย
ปล่อยวันคืนให้ผ่านไปกับอาวรณ์
รอยราง
หวังแค่ห่างเธอยังหวนถึงวันก่อน
คนที่ฝากในแววตาว่าอาทร
ณ วันนี้เขารุ่มร้อนเพราะคิดถึง
6 กันยายน 2549 22:41 น.
หมอกจาง
เจ้าดอกรัก
เหนื่อยนักกับถ้อยถามที่หวามไหว
ดอกคิดถึงซึ่งซ่อนจนอ่อนใจ
จะเอ่ยออกบอกอย่างไรให้เขารู้
เจ้าดอกฟ้า
สูงจนแหงนคอตั้งบ่าเวลาดู
โน้มมาหยอกเช่นเพื่อนหรือเชิงชู้
ยังสับสนเดาอยู่ในเนื้อความ
ใกล้จนได้กลิ่น
หูได้ยินก็หวั่นไหวจนใจหวาม
หวานในตาวูบจนใจต้องไหวตาม
หวานน้ำคำน้ำความคนคุ้นเคย
เจ้าดอกรัก
คิดถึงนักแต่ทว่าไม่กล้าเผย
ไม่กล้าคว้า-ไม่กล้าปล่อยให้ลอยเลย
ดอกรักเอยฉันจะทำอย่างไรดี