7 สิงหาคม 2548 21:50 น.
หมอกจาง
ทะเลดอกไม้ ทะเลดอกไม้
เจ้านกน้อย..
เกาะกิ่งโน้น เกาะกิ่งนี้
ตาของเจ้า คงลานตาด้วยสีขาวของดอก
เทาของท้องฟ้า ที่ทอเป็นพื้นทาบกับกิ่งดำเข้ม
ขับให้ดงดอกไม้..
กลับดูยิ่งสวย ยิ่งลึกซึ้ง
ฉันไม่ได้แวะขอปันน้ำหวาน
และไม่ได้ร้องขอกิ่งก้านหรือดอกใด
เพียงชม เพียงดู
เพียงมาซึมซับความงามด้วยหัวใจ
ทะเลดอกไม้ ทะเลดอกไม้
เจ้านกน้อย..
เกาะกิ่งโน้น เกาะกิ่งนี้
ฉัน..
ขอเป็น..เพียงผู้มาเยือน
ที่แผ่วเบากว่าละอองฝน
และเงียบงัน..กว่าสายลม
3 สิงหาคม 2548 17:29 น.
หมอกจาง
เด็ดมะลิบรรจงโรยลงขันข้าว
เผื่อจะหอมได้ราวข้าวเขาหอม
ข้าวไม่ขาวมีคราบขุ่นมาเคลือบย้อม
บุญจะถึงดอกพยอมไหมหนอเรา
ไม่ได้หวังไปสวรรค์ถึงชั้นฟ้า
ข้าวของข้ามันก็แค่ข้าวเก่า
ใช่ข้าวหอมชื่นใจอย่างใครเขา
มีแค่นี้ก็ต้องเอาที่มีทำ
จะทำบุญหวังแค่พอให้เจ้าเหลียว
สักครั้งเดียวก็จะฝันค่ำยันค่ำ
หมดหม้อข้าวแลกข้าวขาวเจ้าเพียงคำ
ก็คงชื่นคงจะฉ่ำหัวใจแล้ว
ข้าวของข้ามันก็แค่ข้าวเก่า
ทำเท่าไรจะเห็นเงาเจ้าแก้มแก้ว
พระยังคงเดินให้เห็นเป็นแนวแนว
บุญจะทันเจ้าขวัญแววเมื่อไหร่กัน