11 กรกฎาคม 2548 09:55 น.
หมอกจาง
ฉันเอาดอกไม้สวยสวย..ปลูกไว้ที่หน้าบ้าน
หน้าต่างทุกบาน..ก็ล้วนทาสีใหม่
จานดินเผาใบเล็ก..มีอาหารนกใส่อยู่ทุกใบ
ทักทายทุกคนด้วยรอยยิ้มสดใส..ด้วยถ้อยคำที่แสนดี
แต่เธอรู้ไหม..ผนังข้างในมีภาพแขวน
ที่ใช้น้ำตาหยดแทน..น้ำใสเพื่อละลายสี
เอาความเจ็บปวดเป็นแปรงป้าย..และความเสียใจแทนกรอบตี
แขวนไว้ตรงนั้น..ตรงนี้
ทุกฝาผนังล้วนมีแต่ภาพน้ำตา
อย่าแปลกใจถ้าฉันไม่เชื้อเชิญ
ยามเธอผ่านเดิน หยุดลง ที่ตรงหน้า
ด้วยด้านใน..นั้นไม่ใช่ที่ที่ดวงตา
ของผู้คนที่ผ่านมา..จะแวะชม
ฉันเอาดอกไม้สวยสวยแขวนไว้ที่หน้าบ้าน
แรกหนาวดอกไม้บาน ..บ้านฉันหวานดอกไม้ห่ม
ห่มเอาไว้ ห่อเอาไว้..ให้คนชม
เก็บเจ็บปวด..เก็บขื่นขม..ไว้อาศัย
5 กรกฎาคม 2548 07:33 น.
หมอกจาง
วันนี้เขาว่าเป็นวันร้าย
อาเพศมากมายอาจเกิดขึ้น
เค้าแมวครวญครางมาค่อนคืน
จนฉันเกินฝืนจะข่มตา
หวาดกลัวภัยพิบัติเขาทักทาย
กลัวจะมีเรื่องร้ายร้ายดังเขาว่า
ก็วันนี้คือวันที่จอมมนตรา
ถือกำเนิดเกิดมาบนโลกนี้..
ตื่นมากลับพบแต่ฟ้าใส
ใบไม้ปลิวผีเสื้อไล่จะขับขี่
น้ำค้างจากฟ้าประดามี
ก็สะท้อนแสงสีอยู่วับวาว
ดอกไม้พร้อมใจกันเบ่งบาน
ผึ้งประสานเสียงรับขับไอหนาว
ลูกเป็ด..ต่อแถวเดินกันยืดยาว
กิ๊บกั๊บเหมือนจะเล่าบรรเลงกลอน
ไหนวันนี้เขาว่าเป็นวันร้าย
แต่ฟ้าใสกลับยิ่งใสกว่าวันก่อน
โลกทั้งใบดังพร้อมใจจะอวยพร
แม่มดน้อย..เถิดตื่นนอน มารับคำ ........................ :)
1 กรกฎาคม 2548 12:26 น.
หมอกจาง
ฉันไม่ใช่ผู้ชายที่แสนหวาน
ถ้อยคารมใช่จะปานดั่งน้ำผึ้ง
เพียงอ่านกลอนแล้วอิ่มอาบด้วยซาบซึ้ง
แม้เข้าใจแค่กึ่งหนึ่งจินตนา
หากว่าฉันจะพากเพียรจะร้อยถ้อย
ก็คงเพียงฝากคนคอยเพื่อครวญว่า
ใจที่รุมสุมด้วยรักนั้นหนักหนา
จนเกินเก็บกลั่นมาเป็นบทกลอน
โอ้เอย..เจ้ารักเร่มาเห่ช้า
หรือหลงลืมตาต่อตาเมื่อวันก่อน
ลืมแล้วอกอุ่นใครหนุนนอน
เจ้าหนุนหมอนหรือละมุน กว่าหนุนแขน
หวานที่เขียนเทียบกับใจได้เพียงครึ่ง
หวังให้หวานพอเจ้าซึ้งเป็นมั่นแม่น
หวังสื่อรักสื่อช้ำด้วยคำแทน
ยึดใจเจ้าไว้หนักแน่นเช่นใจเรา
หากว่าฉันจะพากเพียรจะร้อยถ้อย
พร่ำคำพ้อเพราะรอคอยนั้นแผดเผา
ด้วยห่างรักห่างหวานมานานเนา
จึงรักเจ้า.. พ้อเจ้า.. ด้วยวจี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
2084
