14 มีนาคม 2548 18:50 น.
หมอกจาง
ใช่ไม่รู้ว่าข้างหน้ามีฟ้ากว้าง
ใช่ไม่เห็นว่าข้างทางมีดอกไม้
บนถนนที่เงียบเหงาและเดียวดาย
อาจบางทีฉันก็คล้ายคนปิดตา
แม้จะรู้แต่ก็ดูเหมือนไม่เห็น
ในลมเย็นใจฉันเยียบเย็นกว่า
ปล่อยหัวใจปล่อยให้สายลมพา
ปล่อยไปดั่งวันข้างหน้านั้นไม่มี
ทุกย่างก้าวก้าวบนทางที่เคยผ่าน
แขวนหัวใจกับวันวานใช่วันนี้
กับความรักคงเป็นแค่ว่าเคยมี
ที่ผ่านวันผ่านปีก็ผ่านไป
แม้จะรู้ว่าข้างหน้ามีฟ้ากว้าง
แต่กับฉันคืออ้างว้างที่ยิ่งใหญ่
บนถนนที่ดกดื่นด้วยดอกไม้
ก็คงแค่เครื่องเตือนใจถึงดอกเดิม
9 มีนาคม 2548 21:56 น.
หมอกจาง
เช้ามืด
เม็ดทรายบนชายหาดยังไม่ตื่น
คลื่นซัดอยู่ครืนๆ
คล้าย ว่าทะเลกำลังละเมอ
ลมเย็นจนเกือบหนาว
เปลี่ยนความคิดเป็นดังผลึกแข็ง
ไม่เลื่อน ไม่ไหล
เกาะแน่น อยู่แต่ที่เดิม
ความคิดถึง
ฟุ้งลอยเป็นฝ้า
มองหา แต่ก็ไม่อาจเห็น
ได้แค่เพียงสัมผัส และรู้สึก
ระหว่างมืดกับสว่าง
ฉัน คล้ายยืนอยู่ตรงกึ่งกลาง
ตรงที่ที่เป็นรอยต่อ
ระหว่างความจริงกับความฝัน
แสงบางบางเริ่มจับขอบฟ้า
ฉันมอง..และทอดถอน
กังวลอยู่อย่างเงียบๆ.. ในการที่จะได้รู้
ว่าสิ่งไหนที่เป็นความจริง..
..และสิ่งไหนคือความฝัน..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
1714
