19 มกราคม 2548 10:52 น.
หมอกจาง
เฟื่องฟ้า..
อ่อนไหว..อ่อนล้า..บ้างไหม
ปรายโปรย..โบกโบย..ในลมไกว
เบื่อไหม เหนื่อยไหม ในคำนึง
ร่วงหล่น..
ที่เหลือบาน อยู่ข้างบน ไม่ถึงครึ่ง
เห็นร่วง จึงรู้สึก ลึกซึ้ง
คุ้นเคย จึงนึกถึง ด้วยอาลัย
ร่วงร่วงดุจลาลับ
จะผลิดอกแล้วกลับเหมือนเดิมไหม
หรือว่าแค่ร่วงหล่นก็หล่นไป
ไม่คิดบานดอกใหม่ให้ชื่นชม
เฟื่องฟ้า..
โอบคลุมพสุธาแทนผ้าห่ม
ร่วงไป..เถิดแทนใจข้าคนตรม
ด้วยรักเปลี่ยนเป็นทุกข์ถมจนกองพูน
3 มกราคม 2548 08:31 น.
หมอกจาง
เข้าใจ..
เธอเข้าใจ..
ฉันเข้าใจ..
แต่บางสิ่งมันเกินกว่าจะรับไหว
เกินกว่าความเข้าใจจะเยียวยา
เข้าใจ..
ถึงสาเหตุว่าทำไมต้องมีน้ำตา
เข้าใจถึงความหวั่นไหวและเหว่ว้า
เข้าใจ.. ในทุกที่มาและที่ไป
แต่มันเพียงพอหรือเปล่า
ความเข้าใจจะปลอบเหงานั้นได้ไหม
ความเข้าใจไม่อาจย่นทางที่ห่างไกล
ความเข้าใจไม่ใช่..คนที่เข้าใจกัน
เข้าใจ..
เธอหวั่นไหวเธอร้องไห้แม้ในฝัน
ร้องไห้..ฉันร้องไห้เหมือนเหมือนกัน
มีเพียงเธอ มีเพียงฉัน ที่เข้าใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
2052
