8 กรกฎาคม 2546 13:17 น.
หมอกจาง
เธอถาม..
ว่าเธอเป็นที่หนึ่งในใจฉันใช่ไหม
ฉันจะตอบให้..
ว่าเธอไม่ใช่ที่หนึ่ง
เฉกฟากฟ้ามีดวงอาทิตย์แค่ดวงนึง
แล้วจะเรียกว่าดวงอาทิตย์ดวงที่หนึ่งได้อย่างไร
หัวใจก็มีอยู่แค่ดวงเดียว
เธอก็เกี่ยวเอาไปกอดไปเก็บไว้
บ่อยๆครั้งที่พลั้งเผลอไปชอบใคร
พอคิดจะมอบหัวใจ อ้าวไม่มี..
อย่าหวังว่าเธอคือที่หนึ่ง
ด้วยไม่มีแม้ที่หนึ่งครึ่ง หรือ สอง สาม สี่
แล้วอย่าถามว่าจะให้เป็นที่เท่าไหร่ดี
เพราะมันเป็นของเธอหมดทุกที่..แล้วแต่จะเลือกเอา
7 กรกฎาคม 2546 09:03 น.
หมอกจาง
ในสายลมพัด..
สองเราเดินเคียง
ผู้คนมากมาย
คล้ายมีเพียงเราสองคน
กลิ่นหอมจากกาย
ความหมายจากตา
รอยยิ้มจากปาก
ไอรักจากใจ
ร้อยพันเรื่องราวที่พูดคุย
เพียงเรื่องเดียวที่ไม่เคยพูดถึง
ในหัวจำได้ในทุกถ้อยที่พูด
ในใจกลับรับรู้แต่เรื่องที่ไม่ได้พูด
ในเสียงหัวเราะ หยอกเย้า ถากถาง
กลิ่นความรัก
โชยแผ่วมาจางๆ
ฉันรับรู้ได้ ด้วยสิ่งที่ตรงกัน
หน้ากระดาษที่ว่างเปล่า
ถูกเขียนลงด้วยเรื่องราวมากมาย
ความรู้สึกของหัวใจ
ถูกเขียนไว้ที่ตรงระหว่างบรรทัด
4 กรกฎาคม 2546 13:53 น.
หมอกจาง
ถามฟ้าฟ้ามีดาวอยู่เท่าไหร่
ถามทะเลถึงจำนวนเม็ดทราย
ถามทุ่งถึงดอกไม้ที่ทุ่งมี
ลองถามเมฆถึงฝนที่หล่นร่วง
ถามป่าถึงดอกไม้ที่รายรวง มีกี่สี
ถามดวงอาทิตย์ มีอีกกี่วันพรุ่งนี้
ลองถามโน๊ตดนตรี ว่าเรียงร้อยได้กี่บทเพลง
อย่าถามฉัน..
ถึงความรักที่ให้กัน เพราะฉันพูดไม่เก่ง
ลองถามฟ้า ป่า อาทิตย์ แล้วคิดเอาเอง
เพราะเทียบกับรักฉันก็เกรงจะไม่น้อยไปกว่ากัน....
1 กรกฎาคม 2546 12:36 น.
หมอกจาง
ครึ่งใจ..
หอบหวามและอ่อนไหว
หอบหัวใจมาครึ่งดวง
ครึ่งเดียว..
ครึ่งที่เกี่ยวครึ่งที่ห่วง
ไม่เคยถามไม่เคยทวง
ครึ่งที่เธอหน่วงไว้ในใจ
ความรักที่เธอซ่อน
หรือร้าวรอนที่แอบไว้
เก็บงำถึงเมื่อใด
คงรอไหว..เท่ารอมา
ครึ่งใจ..
หวั่นไหวและอ่อนล้า
เพราะเรื่องราวที่ค้างคา
เธอจึงหอบมาเพียงครึ่งใจ..
1 กรกฎาคม 2546 12:36 น.
หมอกจาง
นั่งอยู่บนขอนไม้เล็กๆ
ชี้ชวนเธอดูขอบฟ้า
เธอชี้ให้ดูดอกหญ้าข้างๆ
สายลมแผ่วพัดเส้นผม
เคลียคลอแก้ม
เอื้อมมือไปปัด
เธอส่งยิ้ม
ไม่มีสายหมอกที่หุบเขาด้านล่าง
แต่มีสายหมอกในดวงตา
บางอย่างที่ไม่กระจ่าง
หากอุ่นวาบไปทั้งหัวใจ
สายลมพัด
แดดอ่อนวิบไหว
เธอสานนกตัวเล็กจากใบหญ้า
เพียงแตะมือเธอแผ่วๆ
เจ้านกน้อย ก็พาหัวใจบินไปสุดฟ้า
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
808
