30 มิถุนายน 2546 12:43 น.
หมอกจาง
จะยิ้มให้อย่างช้าช้า
เร็วกว่านั้นน้ำตาฉันคงไหล
เมื่อเธอมีคนที่จะฝากใจ
ฉันก็คงทำได้แค่เพียงนี้
ส่งยิ้มให้..
แม้ต้องใช้กำลังใจทั้งหมดฉันที่มี
ก็จะยังยืนอยู่ไม่หลบหนี
ยังยืนอยู่ตรงนี้ ยิ้มให้เธอ
ขอบคุณที่เป็นที่ให้ฝากฝัน
เป็นกำลังใจให้กันอยู่เสมอ
ขอบคุณที่ช่วยร้องไห้ กับทุกเรื่องร้ายที่ฉันเจอ
ขอบคุณที่เป็นจุดหมาย ในปลายตาที่ฉันมองเหม่อ
ในทุกทุกครั้งที่เธออยู่ห่างไกลสายตา
ต่อนี้วันคืนคงว่างเปล่า
ไม่ว่าสายลมหรือแสงดาว คงชวนให้เหงาและโหยหา
พรุ่งนี้ที่จะมาถึง..
คงมีไว้เพียงเพื่อคะนึงถึงวันที่ผ่านมา
ทุกบทกวีคงจะมีคุณค่า..
เพียงเพื่อนปลอบความเหว่ว้าในคืนเงียบงัน
จะส่งยิ้มให้อย่างช้าช้า..
แทนถ้อยคำอำลา ให้กับทุกสิ่งที่เคยฝัน
ให้กับเรื่องราวร้อยพันอย่าง ให้กับทุกก้าวย่างที่เคยเคียงข้างกัน
ด้วยนับแต่นี้คงจะมีกระจกกั้น..
แบ่งโลกของความฝัน ออกจากความเป็นจริง
26 มิถุนายน 2546 15:00 น.
หมอกจาง
ด้วยท้องฟ้าวันนี้เป็นสีฟ้า
จึงเขียนกลอนวอนว่าอารมณ์หวาน
เพียงผาดผิวต้องลมที่พัดพาน
จึงเรียงถ้อยถักสานมาลัยคำ
เอาคำรักถักร้อยโดยอ้อยอิ่ง
แทนหัวใจที่ใสจริงดังคำพร่ำ
คำคิดถึงที่พรูหล่นดังฝนพรำ
แค่อยากบอกตอกย้ำถึงรักแท้
จะเอื้อนเอ่ยก็วิตกโอ้อกเอ๋ย
ใจเอ๋ยใจเหมือนไม่เคยสั่นเจียนแย่
หอบดอกรักมาบอกเจ้าดอกแค
หวังคำตอบเพียงแค่ว่าแคร์กัน
ด้วยท้องฟ้าวันนี้เป็นสีฟ้า
ด้วยสายลมพัดพาอารมณ์ฝัน
ความคิดถึงที่เคยอ่อนแต่ก่อนนั้น
มาโยกใจเสียไหวหวั่น เหมือนไม่เคย..
25 มิถุนายน 2546 15:35 น.
หมอกจาง
คอย..
สายลมเหงายังพัดหงอย
หนึ่งคนคอยยังคอยหาย
นับคำว่าคิดถึง
เริ่มจากหนึ่งถึงเม็ดทราย
..ถึงดาวที่พราวพราย
ย้อนทวนได้หลายสิบครั้ง
หิ่งห้อยว่ายข้ามฟ้า
ไกลเกินตาไม่เห็นฝั่ง
ด้วยรักจึงยากรั้ง
ทิ้งร่างฝังลงกลางฟ้า
กับรักที่กลางใจ
กับความหมายที่กลางตา
กับเหงากับเหว่ว้า
กับน้ำตาใต้แสงดาว
คอย..
ผ่อนเวลาให้ช้าหน่อยค่อยค่อยร้าว
ค่อยบอกเขาให้รับรู้ในเรื่องราว
บอกว่ารู้บ้างหรือเปล่ามีคนคอย..
23 มิถุนายน 2546 13:23 น.
หมอกจาง
เจือจาน..
เอาหวานมาเพื่อหว่าน
หรือหวังสานต่อรักแท้
อ่านใจเธอไม่ออก
ว่ากลับกลอกหรือแน่วแน่
อ่านตาเอาตาแล
ก็เห็นแต่แค่แก้วตา
เอาหน่อรักมาปลูก
เกรงออกผลออกลูกเป็นเหว่ว้า
ออกดอกเป็นน้ำตา
เหมือนเคยมาเช่นทุกที
เจือจาน..
เถิดช่วยวานหวานอ่อนกว่าก่อนนี้
ค่อยฟูมฟักมันด้วยนะช่วยที
อยากมีรักอย่างนี้ให้นานนาน
18 มิถุนายน 2546 11:02 น.
หมอกจาง
อาจจะเป็นด้วยแววตาคู่นั้น
ที่มองสบตาฉันอย่างห่วงหา
อาจจะเป็นเพราะคำถามที่ค้างคา
ว่าความหมายในแววตาคืออะไร
อาจจะเป็นเพราะรอยยิ้มที่ให้ฉัน
มาเปิดม่านที่ปิดกั้นความหวั่นไหว
หรืออาจเป็นเพียงแค่ฉันเผลอใจ
ก็อาจเป็นไปได้นับนานา
อาจเป็นเพราะความเหงาที่เราผ่าน
บางสิ่งจึงดูหวานเสียหนักหนา
หรืออาจเป็นคำตอบจากเวลา
กับคำถามถึงคุณค่าแห่งหัวใจ
อะไรก็ตามแต่..
คงป่วยการจะตามแก้ความสงสัย
เพียงสิ่งเดียวที่ชัดเจนอยู่ในใจ
รักเธอ..เชื่อไหม ฉันรักเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
1390
