6 พฤษภาคม 2549 14:45 น.
หมอกจาง
ฉันไม่ได้คิดถึงหรอกในวันนี้
แค่เพียงเสี้ยววินาทีที่ใจว่าง
เผลออารมณ์ให้ตกร่องความอ้างว้าง
คล้ายพลัดออกนอกทางชั่วอึดใจ
ฉันไม่ได้คิดถึงเลยคนเคยคุ้น
ไม่หวังหมุนย้อนเวลากลับมาใหม่
ฉันเอ่ยคำร่ำลากับอาลัย
และตัดเธอจากหัวใจไปหมดแล้ว
ไม่วาบหวามยามยินบทเพลงเก่า
ไม่โศกเศร้าแค่หัวใจกระตุกแผ่ว
ฉันลืมหมดเค้าคมหน้านัยน์ตาแวว
ลืมเสียงแว่วตรงข้างหูว่าเสียงใคร
ฉันไม่ได้คิดถึงเลยคนเคยรัก
แค่น้อยหนึ่งในนานนักที่หวั่นไหว
แค่วูบเดียวที่ฉันเผลอเพ้อหัวใจ
แล้วก็คงระเหยไป..กับน้ำตา
27 เมษายน 2549 14:37 น.
หมอกจาง
เฝ้าฝันฉันเฝ้าฝัน
ฉันเฝ้าฝันถึงฟากฟ้า
เป็นกระต่ายหมายจันทรา
รินน้ำตาหยอกน้ำค้าง
ต่ำต้อยฉันต่ำต้อย
แต่ยังคอยแม้เลือนราง
เมื่อใดใครรู้บ้าง
ฝันไกลห่างจะเป็นจริง
ไกลกันนั้นไกลเกิน
กว่าโขดเขินหรือเขาหิน
จูบจันทร์แค่เพียงจินต์
ว่าโบยบินไปข้างเคียง
คำหวานแม้หวานคำ
ที่ฉันพร่ำและร้อยเรียง
หวังใจให้จันทร์เพียง
ชำเลืองมองแค่หางตา
19 เมษายน 2549 19:26 น.
หมอกจาง
ฉันลืมไปได้อย่างไร..
ว่าอ่อนไหวของเธอนั้นแสนหวาน
ฉันหลงลืมวันเมื่อวาน
เหมือนว่ามันช่างผ่านมานานนัก
เคว้งคว้างกลางสายฝน
ฉันหมองหม่นเหมือนนกที่ปีกหัก
อยากโบยบินไปหาร่มพิงพัก
แต่ไม่เคยจะตระหนักถึงรวงรัง
ในบทเพลงกล่อมเห่แห่งเมฆขาว
กล่อมเรื่องร้าวให้ถูกทิ้งเป็นเรื่องหลัง
ฉันอยากร้องบอกรักให้ดังดัง
แม้ว่าเธอจะนิ่งฟังอยู่ข้างกาย
ฉันลืมไปได้อย่างไรกัน
ว่าคือเธอที่ทำให้ฝันมีความหมาย
นานเท่าไหร่ที่ฉันหลงในเดียวดาย
ลืมว่ารักนั้นง่าย แค่ลืมตา
12 เมษายน 2549 13:02 น.
หมอกจาง
ช่วยเป็นแดดอุ่นอุ่นหน่อยได้ไหม
ด้วยวันนี้หัวใจฉันเหน็บหนาว
กลางค่ำคืนเคยผิงไฟจากไอดาว
แต่ก็เหมือนยิ่งเพิ่มร้าวให้หนักนัก
ฉันอยากได้แสงแดดพออุ่นอุ่น
ใครสักคนที่เคยคุ้นให้หนุนตัก
ไม่ต้องหรอกฉันไม่ขอคำว่ารัก
ด้วยตระหนักว่าคำขอนั้นเกินควร
ใบไม้ปลิวบอกว่าลมเพิ่งผ่านไป
แล้วเมื่อไรจะรู้ลมนั้นพัดหวน
ฉันเพียงอยากหยุดสักนิดคิดทบทวน
หรือจะปล่อยลมเรรวนพัดผ่านเลย
ฉันขอตักอุ่นอุ่นนะหนุนหน่อย
ยืมมือน้อยกุมแนบไว้เฉยเฉย
แค่แอบสูดกลิ่นกรุ่นกรุ่นคนคุ้นเคย
ดูเธอเปรยตัดพ้อ ก็น่ารัก
3 เมษายน 2549 07:42 น.
หมอกจาง
ที่เธอพูดฉันก็ซึ้งก็ซึมซับ
ก็ยอมรับและรู้ในเหตุผล
แต่หัวใจฉันเป็นเพียงหัวใจคน
ที่อ่อนไหวสับสนง่ายดายนัก
แม้จะรู้ว่าใดถูกและใดผิด
แต่ให้หักใจไม่คิดก็คิดหนัก
ให้ลืมเลือนหมดเลยคนเคยรัก
ง่ายหรือจะให้หักหัวใจวาง
ความรักก่อเกิดจากที่ไหน
จะล่องลอยสู่หนใดใครรู้บ้าง
จะเข้มข้นชื่นชืดหรือจืดจาง
ก็เหมือนรักนั้นมีทางเฉพาะตน
กี่ร้อยพันเหตุผลเธอบอกเล่า
ฉันรู้แค่ฉันเหงามากี่หน
แม้ยอมรับและเข้าใจว่าต้องทน
แต่ก็หัวอกหัวใจคน..นะดวงใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
2310
