1 พฤษภาคม 2551 21:15 น.
หมอกจาง
เจ้าดอกพิกุล
พอโลกหมุนเจ้าก็ตกลงตรงหน้า
พอลมพัดเจ้าก็พัดไปไกลตา
คิดจะเอื้อมไขว่คว้าไม่ทันแล้ว
กลิ่มหอมหอม
ดอกพยอมหรือกลิ่นเจ้าดอกแก้ว
ดอกมะลิริมรั้วเป็นแนวแนว
ก็ไม่หอมเพริศแพร้วเหมือนพิกุล
พัดลอยไปที่ใด
หนาวไหมหรือมีคนมอบไออุ่น
เหงาไหมหรือมีใครเขาเจือจุน
คิดถึงไหมคนคุ้นที่เคยรัก
เจ้าดอกพิกุล
มีบ้างไหมใครให้หนุนให้นอนตัก
มีสายลมพัดอ่อนให้นอนพัก
มีใครรักเจ้าไหม ดอกพิกุล
24 เมษายน 2551 09:06 น.
หมอกจาง
ฉันไม่ได้กลับมาเพื่อทวงถาม
ถึงนิยามดวงตาที่อ่อนไหว
ฉันไม่ได้ย้อนมาเพื่อย้อนไป
สู่วารวันที่ดอกไม้เคยเบ่งบาน
ฉันไม่ได้กลับมาเพื่อเปลี่ยนแปลง
ให้วันคืนร้างแล้งกลับมาหวาน
ฉันรับรู้ว่าเวลานั้นเนิ่นนาน
สิ่งที่ผ่านก็ย่อมผ่านไม่หวนคืน
แค่ห่วงใย
คิดถึงจนท่วมใจเมื่อยามตื่น
แช่มช้าแต่ชัดเกินขัดขืน
ฝันเห็นทุกคืนเมื่อหลับตา
ไม่หวังอะไร
อาจแค่ความอ่อนไหว-เหมือนเธอว่า
ไม่คิดเริ่มและไม่เคยคิดเอ่ยลา
แค่อยากมองเธอ ชัดชัด ช้าช้า
..แล้วจะไป
17 เมษายน 2551 08:28 น.
หมอกจาง
แปลกใจ
ทำไมหยากไย่ไม่เกาะดาวบนฟากฟ้า
ทำไมดวงจันทร์ไม่รู้จักเอ่ยคำลา
เพียงแค่เล็กลงช้าช้าแล้วกลับกลม
ผีเสื้อ
เคยไหมเคยเบื่อดอกไม้ขม
ความคิดถึงเบื่อบ้างไหมกับสายลม
ที่ใครต่อใครฝากไปห่มอยู่ร่ำไป
ฉันเองก็เหมือนเก่า
รักหรือเหงาบางครั้งยังสงสัย
เอาภาพเธอแปะติดไว้ในใจ
และปล่อยภาพใครต่อใครให้พร่าเลือน
แปลกใจ
มีบ้างไหมที่เธอจะคิดถึงเหมือน
หรือเป็นฉันที่ครุ่นคิดอย่างบิดเบือน
ทั้งที่ปีและเดือนก็ผ่านเลย
26 มีนาคม 2551 12:22 น.
หมอกจาง
เก่า
หรือทำให้ทุกเรื่องราวดูซีดสี
หรือหลงรอยเหลือเพียงบทกวี
ถึงวันคืนแสนดีเคยเบ่งบาน
ว่างเปล่า
ทั้งเรื่องราว บทเพลง และคำหวาน
ถูกบอกเล่าเหมือนเป็นเพียงนิทาน
ที่เล่าต่อมาเนิ่นนานนับกัปกัลย์
ความจริงหรือความลวง
หรือว่าฉันเพียงถามทวงกับความฝัน
เป็นจินตนาการหรือเป็นเรื่องของวานวัน
เลื่อนลอย ไหวหวั่น และสับสน
หลงทาง
อยู่ในความอ้างว้างแสนวกวน
อยู่ในทะเลความเศร้าที่ท่วมท้น
กับความคิดถึงที่หม่น..ดั่งฝนมา
5 มีนาคม 2551 22:47 น.
หมอกจาง
แค่น้ำตาคว้าคว้าง
แค่ความอ้างว้างของคนเหงา
แค่ใบไม้แตะพื้นเพียงเบาเบา
ไม่มีเรื่องเล่าเรื่องราวใด
แค่เพียงอารมณ์ความรู้สึก
ที่ปวดร้าวลึกลึกและสั่นไหว
และมันล้นเกินเก็บไว้ในใจ
จึงระเบงระบายเป็นบทกลอน
คนเอ๋ยคนช้ำ
ปากแข็งแสร้งทำซุกซ่อน
ทั้งที่สุดโหยหาอาวรณ์
นั่งเดินกินนอนก็คิดถึง
แค่น้ำตาคว้าคว้าง
แค่ความอ้างว้างของคนหนึ่ง
แค่เพียงความทรงจำตราตรึง
เจ็บปวดฉันจึงเขียนระบาย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
7781
