8 พฤศจิกายน 2548 07:17 น.
หมอกจาง
เช้า..
สายฝนเหงาโปรยละอองมาแผ่วแผ่ว
อีกเพียงไม่กี่ฝนก็หนาวแล้ว
ฟ้ายังไร้วี่แววจะสร่างฝน
เหงาเหงา
ในยามเช้าก็พอฝืนก็พอทน
ครั้นตกบ่ายเหว่ว้ามาท่วมท้น
พอเข้าค่ำก็เหงาจนจับหัวใจ
อยากจะเก็บกวาดเหงาในอากาศ
เปลี่ยนผืนฟ้าระบายวาดเป็นผืนใหม่
ระบายสีฟ้าให้สวยด้วยสีใส
เผื่อจะลืมบางใครจากความจำ
เช้า..
ในความเงียบความเหงาก็เพ้อพร่ำ
เทามาทับฟ้าหม่นเมื่อฝนพรำ
ใจก็เคลื่อนเข้ายามค่ำในฝนเช้า..
3 พฤศจิกายน 2548 13:02 น.
หมอกจาง
ความรักคือสายลม
ที่ผ่านเข้าทางหน้าต่างบานหนึ่ง
และพัดออกทางหน้าต่างอีกบาน
ความรักของฉัน
ไม่อาจพัดเข้า
หากหน้าต่างหัวใจของเธอปิด
ความรักของฉัน
ไม่อาจพัดออก
หากเธอไม่เปิดหน้าต่างอีกบาน
หากเธอปิดหน้าต่างไว้
สายลมคงไม่อาจพัด
และหากหัวใจเธอปิดตาย
ความรักฉัน..จะพัดผ่านได้อย่างไร
31 ตุลาคม 2548 19:48 น.
หมอกจาง
ละเลียดฟองล่องลอยแห่งฝอยฝัน
สะท้อนแสงร้อยพันสีสดใส
ระลึกรอยยิ้มรื่นเคยชื่นใจ
ครั้งที่พาฝันไปจนสุดฟ้า
หวนถึงหอมดอกไม้กรุ่นในคืนหนาว
บางหอมนั้นดอกไม้ขาวยังด้อยกว่า
ถ้อยคำหวานที่พาใจไกวชิงช้า
และแววตาที่ซึ้งกว่าดวงตาดาว
ก็แค่หนึ่งคืนฝันอันสดใส
ให้อุ่นใจอาบใจในคืนหนาว
เหลือเพียงรอยน้ำค้างชื้นเมื่อตื่นเช้า
แต้มเป็นรอยน้ำตาพราวตรงปลายตา
ละเลียดฟองล่องลอยแห่งฝอยฝัน
แห่งคืนหนึ่งคืนนั้นที่มีค่า
ความทรงจำไม่เคยเลยจะเอ่ยลา
ตาที่ต่อแววตายังติดใจ
29 ตุลาคม 2548 07:13 น.
หมอกจาง
แผลในหัวใจ
คล้ายจะหาย
แต่แตะ..ก็กลับเจ็บ
สะกิด..ยังปวดแปลบ
น้ำตา..
เหือดแห้งไปนานแล้ว
ความทรงจำ
มิได้แห้งเหือดกับน้ำตา
ร่องรอย
ถูกทิ้งไว้มากมายเท่าไร
จากคราวนั้น..
แววตาที่เปลี่ยนไป
รอยยิ้มที่แปลกไป
หัวใจที่แตกไป
วันนี้..รอยยิ้มฉันดูไม่แปลกอีกต่อไป
มิใช่..ว่ามันกลับไปเหมือนเดิม
หากเป็นแค่เพียง..ความคุ้นเคย
วันนี้..แววตาฉันไม่เปลี่ยนอีกต่อไป
ยังคงหม่นเศร้า..
ยังคงอ้างว้าง..
หัวใจ..
รอยแผลในหัวใจ
หากมิใช่เพราะความเจ็บปวดในยามใครสะกิด
ฉันยังเคยนึก..
ว่าฉันคงไม่มีเหลือหัวใจ
26 ตุลาคม 2548 08:35 น.
หมอกจาง
ค่ำคืนที่หวั่นไหว
ฉันนั่งนับใบไม้ร่วง
เอาความคิดถึงมาถามทวง
กับความว่างเปล่า..
หนึ่งใบ..สองใบ
จะเหลือติดต้นไหมเมื่อรุ่งเช้า
น้ำค้างจากดวงดาว
ร่วงหล่นจากห้วงหาว แต้มอยู่ตรงปลายตา
กับอ้างว้าง..
เถิดพักผ่อนบ้างความเหว่ว้า
วันคืนที่เย็นชืด..ยืดเวลา
และก็ทอนคุณค่า ไปพร้อมกัน
ค่ำคืนที่หวั่นไหว
ดวงจันทร์อยู่ไกล ใช่เพียงใบไม้กั้น
ร่วงหล่นอีกกี่ใบ ก็ไม่ได้ทำให้เราใกล้กัน
แค่ชัดเจนขึ้นว่าความฝัน..
..นั้นห่างไกล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
1176
